درمان بافت عضلانی قلب با پرینتر سه بعدی

به گزارش شاه بلاگ به نقل از مهر، یكی از مشكلات در زمینه درمان قلب، عدم قابلیت خودترمیمی این اندام بعد از حملات قلبی است.
محمد ایزدی فر با همكارانش در تهیه عكس های مورد نیاز برای بافت قلبی وی سلول های قلبی پرینت شده سه بعدی را به صورت تكه های قلبی تهیه كرده است كه سلول ها درون آن قادر به رشد هستند.
زمانی كه وی این تكه های قلبی را به موش های آزمایشگاهی ایمپلنت كرد، تكه قلبی به اندازه كافی شفاف و نامرئی بود كه مانند از تصویربرداری پزشكی منظم نشود. ایزدی فر و همكارانش در CLS، یك تكنیك تصویربرداری اشعه ایكس را برای مونیتور كردن تكه های قلبی سه بعدی ایمپلنت شده با موش های آزمایشگاهی طراحی كرده اند.
تصاویر گرفته شده نشان می دهد كه تكه های قلبی سه بعدی پرینت شده با سلول های انسانی به صورت رشته های با پهنای ۲۰۰ میكرومتر هستند كه فواصل بین هر كدام از آن ها ۴۰۰ میكرومتر است.
جوهر یا هیدروژلی كه وی برای این كار استفاده كرد یك ژل مشتق از جلبك بود كه زیست سازگار با بدن انسان بوده و هیچ گونه پاسخ ایمنی را ایجاد نمی كند. از دیگر ویژگی های این ژل، زیست تخریب پذیری مناسب آن بود. هدف این محقق و همكارانش گرفتن سلول های بنیادی از خود بیمار و تكثیر آن در آزمایشگاه و تمایز آن ها به سلول های قلبی است.
در مطالعات موشی زمانی كه قلب شروع به جذب تكه پرینت شده كرد، سلول های آن شروع به تكثیر و رشد كرده و تكه پرینت شده سه بعدی از بافتی نرم به عضلات قلبی متراكم تبدیل شد.
در این میان رگزایی مناسبی نیز به درون بافت پیوندی صورت گرفت. نكته كلیدی این مطالعه این است كه قراردادن سلول های در امتداد یك دیگر در این بافت پرینت شده سه بعدی، متصل شدن محكم و تنگاتنگ آن ها به یكدیگر را تضمین می كند و موجب می شود آن ها بتوانند قابلیت هدایت الكتریكی مانند عضلات طبیعی قلب داشته باشند.
تكنیك تصویربرداری طراحی شده طی روند این مطالعه نیز، محققین را قادر می سازد كه تكه قلبی پرینت شده سه بعدی را طی فرایند التیام آسیب مونیتور كنند.