تاریخچه جالب خودروهای برقی
خودرو های الكتریكی از ۲۰۰ سال پیش وجود داشتند!
شاه بلاگ: علاقه وافر افراد به برندهای نامی خودرو در جهان مانند تسلا سبب شده تا خودرو های الكتریكی خیلی سریع خودشان را در دل مردم جا كنند اما حقیقت این است كه خودرو های الكتریكی تاریخ بسیار طولانی دارند و حتی می توانیم بگوییم از یك قرن پیش و پیش از خودرو های بنزینی نیز در جهان تولید شده اند.
به گزارش شاه بلاگ به نقل از ایسنا، از آنجایی كه نگرانی در مورد تأثیرات زیست محیطی خودرو های بنزینی افزایش یافته است بدین سبب توسعه خودروهایی كه تأثیر مخربی بر محیط زیست ندارند، بسیار باارزش است. هم اكنون تقاضای افراد برای خرید "خودروهای الكتریكی"(EV) مبتنی بر موتورهای الكتریكی و خودرو های هیبریدی كه برای حركت كردن از تركیب دو یا چند منبع مجزای قدرت استفاده می نمایند، افزایش یافته است. در این خبر می خواهیم تاریخچه جالب خودرو های الكتریكی را توضیح دهیم.
در صورتیكه در مورد تاریخ دقیق ظهور خودرو های الكتریكی اختلاف نظر وجود دارد، ما سال ۱۸۲۸ را زمان تولد آن می پنداریم برای اینكه این سالی است كه "آنیوس ای ستوان جدلیك"(Anyos István Jedlik ) مهندس، فیزیك دان و كشیش مجارستانی نظام سنت بندیكت اولین مدل موتور الكتریكی را ساخت. شاید به سبب اینكه كسی از تاریخ دقیق ساخت نخستین مدل خودرو الكتریكی خبر ندارد تابحال اسمی از این مخترع مجارستانی به گوش مان نخورده است. بر همین مبنا در خیلی از تاریخچه های خودرو های الكتریكی سال ۱۸۳۴ یا ۱۸۳۵ بعنوان سال ظهور خودرو های الكتریكی ذكر شده است و بدین سبب در تاریخچه ها نامی از "آنیوس ای ستوان جدلیك" نبرده اند و تنها "توماس دیونپورت" (Thomas Davenport) آمریكایی را نخستین مخترع موتور الكتریكی می دانند.
سال ۱۸۳۴ یا ۱۸۳۵ بود كه توماس دیونپورت یك لوكوموتیو كوچك را كه توسط دو آهنربای الكتریكی قدرت می گرفت، ساخت و از لوكوموتیو نیز در خطوط راه آهن استفاده می شد. در صورتیكه این یك نمونه اولیه برای اتومبیل ها نبود، این مدل بعنوان یك مدل تراموای شهری الكتریكی بود كه چندین سال بعد و در قرن ۲۱ بكار گرفته شد. تراموا یا واگن برقی نوعی واگن است كه بر روی ریل هایی كه در خیابان قرار داده شده حركت می كند. تراموا هم می تواند درون شهری و هم بین شهری باشد. واگن های برقی معمولاً سبك تر و كوتاه تر از قطارهای معمولی و متروها هستند. البته مرز دقیقی میان تراموا و قطارهای عادی وجود ندارد و برخی ترامواها امكان دارد كه از روی راه آهن معمولی هم حركت كنند (مانند تراموا-قطار) همین طور امكان دارد بتوانند از روی راه آهن مترو و ریل های سبك نیز حركت كنند؛ واگن های برقی برای حمل مسافر و به ندرت برای حمل بار طراحی شده اند.
چند تن از مخترعان دیگر نیز در طول این دهه به ساخت خودرو های الكتریكی مشغول بودند كه از آن میان می توان به "رابرت اندرسون"(Robert Anderson) اسكاتلندی كه بین سال های ۱۸۳۲ تا ۱۸۳۹ یك كالسكه الكتریكی را طراحی كرد، اشاره نمود.
فرانسوی ها نیز از این قافله جا نمانده بودند چونكه "گاستون پلانته"(Gaston Planté) فیزیكدان فرانسوی در سال ۱۸۵۹ موفق به اختراع باتری اسیدی قابل شارژ شد. از این باتری پیش تر در ماشین ها استفاده می كردند. باتری اسیدی یا باتری سربی-اسیدی گونه ای از باتری قابل شارژ است. به رغم ذخیره انرژی كم نسبت به وزن و حجم آن، به سبب هزینه پایین و عرضه زیاد در وسایل نقلیه موتوری مورد استفاده قرار می گیرد.
یكی دیگر از فرانسوی ها، "كامیل فور"(Camille Faure) شیمیدان بود كه در سال ۱۸۸۱ توانست باتری اسیدی دیگری را اختراع كند كه این باتری علاوه بر قدرت دادن به اتومبیل، برای نخستین بار در سال ۱۸۸۶ در زیردریایی ها هم مورد استفاده قرار گرفت. همین طور از آن برای روشن كردن شهر پاریس مورد استفاده قرار گرفت و این شد كه پاریس لقب "شهر نور" (the city of lights) را به خود اختصاص داد.
پس از فرانسوی ها نوبت به انگلیسی ها می رسد. "توماس پاركر"(Thomas Parker) موفق به ساخت نخستین خودرو الكتریكی شد، این تیتر مقاله ای بود كه سال ۱۸۸۴ منتشر گردید اما این در شرایطی است كه تابحال در تاریخچه خودرو های الكتریكی نامی از وی دیده نمی گردد. بعد از آن نویسنده این مقاله اعلام نمود حتی اگر وی سازنده اولین خودروی الكتریكی نباشد اما اولین وسیله الكتریكی كه توانایی تولید انبوه دارد و سبب تحولی عظیم در نوع سفر مردم می شود را ساخته است.
بعد از فرانسه و انگلستان، به ایالات متحده برمیگردیم. در دهه ۱۸۹۰، "ویلیام موریسون"(William Morrison) مخترع آمریكایی چند مدل مختلف خودروی الكتریكی ساخت. نخستین تلاش وی در سال ۱۸۸۷ بود اما وی در اولین تلاش موفق نبود اما او ناامید نشد و در تلاش دوم و در سال ۱۸۹۰ با توسعه اتومبیل و باتری موفق شد.
هنگامی كه ما در مورد استفاده از نیروی برق در آن دوران فكر می نماییم، "توماس ادیسون"، را به یا می آوریم. وی در سال ۱۸۹۹ كار بر روی باتری های خودرو را شروع كرد. در سال ۱۹۱۲ هنگامیكه وی در اوج موفقیت بود موفق به توسعه یك خودرو الكتریكی شد اما بعد از آن با دیدن برتری خودرو های بنزینی بر خودرو های الكتریكی دست از كار كشید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب