جایزه ناسا برای دانشجویان سازنده ماهواره فضایی
به گزارش شاه بلاگ به تازگی گروهی از دانشجویان ˮدانشگاه كالیفرنیا، بركلیˮ(University of California، Berkeley) آمریكا در حال ساخت تاسواره(CubeSat) هستند تا با ارسال آن به فضا برنده چالش ناسا شوند.
به گزارش شاه بلاگ به نقل از ایسنا، "پال کوترینگ"(Paul Köttering) دانشجوی دانشگاه برکلی پروژه ای را به همراه دیگر دانشجویان این مطالعه شروع کرده است و امیدوار است بتواند تاسواره ای بسازد و آنرا تا سال ۲۰۲۱ به فضا پرتاب کند که البته این ایده او برای ناسا جذاب به نظر آمده و ناسا از این پروژه حمایت کرده است و در صورتیکه تاسواره مذکور با موفقیت پرتاب شود ناسا مبلغی را بعنوان جایزه به این تیم اهدا خواهد نمود.
تاسواره معادل فارسی "کیوب ست"(CubeSat) است و به شکلی از ماهواره های کوچک گفته می شود که به صورت ماهواره ای متشکل از واحدهای مکعب شکل در ابعاد ۱۰×۱۰×۱۰ سانتی متر و وزنی در حدود ۱۳۰۰ گرم تعریف شده اند. به بیان دیگر، تاسواره ها ماهواره هایی متشکل از واحدهای ساختاری مکعبی شکل هستند که بتوان آنها را به راحتی با سامانه پرتابگر پرتاب کرد و به آسانی در مدار قرار داد. تاسواره ها معمولاً با ابزاری در ایستگاه فضایی بین المللی در مدار قرار داده می شوند یا به صورت محموله ثانویه در کنار محموله اصلی در پرتاب ماهواره های بزرگ تر در مدار قرار می گیرند. در دهه اخیر، تاسواره ها زمینه ساز پیشرفت های مهمی در زمینه علوم مختلف مانند فیزیک فضایی و خورشیدی، شاخه های زمین شناسی و سنجش از دور و زیست شناسی بوده اند.
پال کوترینگ
از تاسواره ها برای آزمایش های کوچکی مانند تصویربرداری از زمین، تست رادیوهای آماتور، راه اندازی و آزمایش فناوری های کوچک فضایی، طیف سنجی امواج صوتی و… در خارج از جو زمین استفاده می شود.
در حالیکه به علت شیوع کرونا دانشجویان نمی توانند به صورت حضوری با یکدیگر صحبت کنند هر کدام از آنها در خانه هایشان هستند و هر هفته هر فرد از راه تماس تصویری از کارهای خود برای ساخت این تاسواره خبر می دهد. پال کوترینگ هم حالا در خانه والدینش در لندن است و تیم خویش را از راه دور رهبری می کند. در فوریه سالجاری ناسا اعلام نمود برای پروژه هایی که هدف آنها توسعه تاسواره است بودجه ای بیشتر از ۳۰۰ هزار دلار در صورت پرتاب موفقیت آمیز تاسواره در نظر گرفته است.
با این حال این تیم برای ساخت ماهواره خود در حال تلاش است تا ۱۵ هزار دلار هم از راه سرمایه گذاری جمعی به دست آورد و همینطور کمپین "Big Give" دانشگاه هم به دنبال جمع آوری کمک های مالی است. این تیم قبلاً چهار هزار و ۹۵۰ دلار کمک مالی از صندوق فناوری دانشجویی دانشگاه برکلی دریافت کرده است.
سرمایه گذاری جمعی(Crowdfunding) که برخی اوقات تأمین سرمایه از اجتماع یا تأمین مالی جمعی هم نامیده می شود اغلب از راه اینترنت انجام می شود تا از تلاشهای یک کارآفرین توسط عموم جامعه یا سازمان ها حمایت مالی شود.
کوترینگ اظهار داشت: ناسا تنها زمانی که تاسواره با موفقیت پرتاب شود این جایزه را به ما خواهد داد ازاین رو هم اکنون ما خودمان می بایست هزینه تهیه و تولید تاسواره را بپردازیم. خوشبختانه، هزینه ساخت تاسواره طی سه تا چهار سال قبل به طرز قابل ملاحظه ای کاهش یافته است. سیستم های ارتباطی، سیستم های قدرت و سیستم های کنترل همچون لوازم جانبی تجاری کم هزینه هستند، ازاین رو آنها بسیار ارزان قیمت هستند.
ماهواره تیم برکلی "کیوب ست"(QubeSat) نام دارد که مخفف جمله "تاسواره کوانتومی"(quantum CubeSat) است. این دانشجویان در آینده نوع جدیدی از چرخش نما یا ژیروسکوپ بر مبنای فعل و انفعالات مکانیکی کوانتومی که در الماس های ناقص رخ می دهد، آزمایش خواهند کرد. ژیروسکوپ الماس برای نخستین بار در آزمایشگاه فیزیک "دیمیتری بودکر"(Dmitry Budker) فیزیکدان و استاد فارغ التحصیل دانشگاه برکلی اختراع شد. این تیم همینطور بخشی از یک گروه به نام "باشگاه هوافضا اس. تی. ای. سی"(aerospace club STAC) هستند. این باشگاه تابحال آزمایش هایی را با کمک بالون ها و ایستگاه فضایی بین المللی انجام داده است. بعضی از فارغ التحصیلان این دانشگاه حالا در شرکت های فضایی مهم جهان مانند بوئینگ و اسپیس ایکس مشغول به کار هستند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب