زندگی، اتفاقا عروسك بازی هم هست!
شاه بلاگ: هرچند زندگی واقعی، عروسک بازی نیست ولی اتفاقا عروسک بازی نقش مهمی در زندگی ما دارد. نقشی که از دوره کودکی شروع می شود و تا دوره بزرگسالی هم ادامه پیدا می کند.
تصورش را بکنید در این دنیای بی رحم که همه به صورتی درگیر هزار و یک مشکل هستند، موجودی صبور در کنارتان باشد که بدون هیچ قضاوتی، تمام حرف های شما را بشنود، بدون اینکه لحظه ای پلک بزند یا رشته کلامتان را قطع کند یا لب به نصیحت بگشاید.
چنین هم صحبتی فقط می تواند یک عروسک باشد، حال فرقی نمی کند یک باربی زیبای بی نقص باشد یا یک تکه پارچه مندرس. مهم این است که شما، این شیء بی جان را یک هم صحبت جاندار ببینید، او به سرعت به محرم اسرار شما تبدیل می شود.
هرچند بنظر می رسد دوره کودکی، دوره رهایی و شادی است ولی کودکان هم از تنش های زندگی در امان نیستند به ویژه در زمانی که پدر و مادرها آنچنان گرفتارند که گاه حتی فرصت هم کلامی با فرزندان خودرا ندارند. در چنین مواقعی نقش عروسک در زندگی کودکان پر رنگ تر هم می شود.
مرسده عامری، هنردرمانگر کودکان با نگارش یادداشتی توضیح می دهد که چگونه عروسک می تواند در جهت تخلیه تنش ها و اضطراب در کودکان موثر باشد.
وی در این یادداشت که آنرا در اختیار ایسنا قرار داده، نوشته است:
«اکثر بزرگسالان از کودکان انتظار دارند که با آنها از همان طریق که برای بزرگسالان آسان تر است، ارتباط برقرار کنند؛ یعنی بوسیله ارتباط کلامی. بزرگسالان بجای این که با کودک، کودکانه رفتار کنند، از او انتظار دارند که رفتار خودرا تا حد یک بزرگسال برساند. کودکان در صورتیکه فرصت یابند، احساسات و نیازهای خودرا ازطریق بازی بیان می کنند. انواع بازی ها در نقش کلمات کودکان هستند و بازی های مختلف می توانند برای کودکان فرصتی فراهم آورند تا احساسات و مشکلات خودرا همان گونه که تجربه کرده اند، بیان کنند. کودکان بوسیله بازی کردن نقش های متنوع بزرگسالان، مقررات اجتماعی و معیارهای رفتاری را می آموزند. یکی از مهم ترین اسباب بازی ها برای کودک، عروسک است. کودک در حین بازی خودرا در موقعیت های اضطراب آور و ترسناک قرار می دهد و با همراهی عروسک به جست وجوی چاره می پردازد و از این طریق، تسلط خودرا بر موقعیت ها می افزاید. کودکی که از مراجعه به دکتر هراس دارد، با همکاری عروسکش نقش های بیمار و پزشک را بازی می کند و از این طریق خودرا در موقعیت هایی که احیانا پیش خواهد آمد مجسم می کند و تا حدی بر نگرانی و ترسش فائق می آید. کودک همین طور در نقش هایی که تمرین می کند، تجدیدنظر می کند و قسمت های جدید را جایگزین قسمت های قبل می کند. از این طریق تجارب خودرا با ادراکات و شناخت های جدیدش تلفیق می کند. این بازسازی ها و ترکیب ها به رشد قدرت خلاقیت او کمک می کنند. وی در حین بازی با عروسک، مهارت هایی را برای ایجاد ارتباط با دیگران به دست می آورد. توقعات دیگران از خودرا در حین عروسک بازی ارزیابی و آرزوهایش را نیز ابراز می کند. این راهی برای شناخت او از زندگی و مسائل آنست.
کودک در حین بازی عروسکش را بغل می کند، به گردش می برد، به او غذا می دهد، این کارها، فرصت تمرین و تکرار حرکات فیزیکی را برای کودک فراهم می آورند و او را در به کارگیری اعضای بدن صاحب تجربه می کند.
عروسک هم صحبت و مخاطبی است که پیوسته همراه کودک است و هر زمان کودک اراده کند مورد مصاحبت او قرار می گیرد. مخاطبی که هیچگاه از صحبت کودک خسته نمی گردد، چشم هایش پیوسته باز است و حواسش پرت نمی گردد، هنگام صحبت کردن کودک خمیازه نمی کشد یا سرش را به کاری گرم نمی نماید. عروسک حرف های تکراری کودک را گوش می دهد، هیچ گاه وسط حرف هایش نمی دود، در حین صحبت اشکالات تلفظی اش را اصلاح نمی کند و برای روند کند صحبت او بی تحمل نیست. ارتباط کودک با عروسک اصلا یک رابطه ساده و بی ارزش نیست که برخی والدین تنها برای پرکردن اوقات فراغت از آن استفاده کنند. این ارتباط مبانی اساسی ارتباط عمیق و گسترده روانی-اجتماعی کودکان را برای دوره های بعدی رشد و تکامل شخصیت، پی ریزی می کند و موجب می شود آنها در آینده بتوانند با قدرت تحلیل بهتر و تجارب مثبت تری به روابط خود با دیگران بپردازند.
کودک از راه بازی آنچه را کسی نمی تواند به او بیاموزد، یاد می گیرد. بازی های تخیلی در کودکی، نقش برجسته ای در افزایش نیروی سازندگی و زندگی عاطفی کودکان ایفا می کنند. آشنایی کودک با خود نیز بوسیله بازی انجام می گیرد. بازی کامل ترین مجموعه تجربه های حسی و حرکتی را در اختیار او قرار می دهد. بازی درمانی یکی از رایج ترین شیوه هایی است که اغلب روانشناسان برای درمان مشکلات عاطفی کودکان به کار می برند برای اینکه بازی وسیله ای است که کودک بوسیله آن، تجارب لطمه رسان را کنترل می کند. برای مثال، کودکی که مدتی بیمار و یا در بیمارستان بستری بوده است، کارهایی مثل تزریق آمپول به عروسک یا دوستانش را نشان میدهد یا کودکانی که درگیر جنگ، زلزله و مشکلات خانوادگی مثل طلاق یا مرگ هستند، در بازی های شان، کمی از آن استرس و فشار رهایی می یابند. او با بازی، حداقل در خیال خود، نیازهایش رابرطرف می کند، الگو می سازد، نماد می آفریند و با الگوها و نمادهایی که خود آفریده، زندگی می کند و خودرا به تعادل می رساند.
به سبب خاصیت درمانی عروسک، از آن در درمان کودکان در رنج و بیماری استفاده می شود یا از بهترین نوع بازی های درمانی، بازی های نمایشی یا تئاتردرمانی است و بازی نمایشی، سبب آشکارسازی شخصیت کودک می شود.»
منبع: shahblog.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب