روایت نرگس آبیار از روزهایی که برای امرار معاش ویراستاری می کرد
به گزارش شاه بلاگ فارس نوشت: نرگس آبیار، نویسنده و کارگردان سینما اظهار داشت: در آن روزهایی که برای امرار معاش ویراستاری می کردم، غر می زدم، و خیلی سختم بود چون فکر می کردم که دارم کارهای مردم را بهتر می کنم، بدون این که اسمی از من باشد.
نرگس آبیار در پاسخ به این که آیا پیش از این که ورود به سینما، نمی ترسیدید که مانند برخی نویسندگان دیگر از قصه نویس به فیلمنامه نویس خوب مبدل نشوید، پاسخ داد: همانطور که گفتم سال ها می نوشتم و ویراستاری می کردم. وقتی که نخستین رمانم را نوشتم، آنقدر روان و راحت روی کاغذ جاری شد. من در آن روزهایی که برای امرار معاش ویراستاری می کردم غر می زدم و خیلی سختم بود و فکر می کردم که دارم کارهای مردم را بهتر می کنم بدون این که اسمی از من باشد اما بعدها که نخستین رمانم را نوشتم دیدم که چقدر راحت روی کاغذ جاری شد. همینطور سال ها مستندسازی هم کمک کرد. وی افزود: همیشه فکر می کردم که من داستان نویس هستم و چرا دارم مستند می سازم ولی بعد که بیشتر غرق مستند شدم فهمیدم که چه دنیایی است و همین هم اکنون هم اگر اتفاق بیفتد دوست دارم که باز هم مستند بسازم به این علت که یک کشف و شهودی در ساخت مستند است که در کار داستانی نیست چون که کار داستانی یک مقدار تعریف شده است ولی مستند دائم این اجازه را به شما می دهد که کشف کنید. آدم می تواند وجوه دراماتیک را در کار مستند بیشتر بشناسد و چون در لحظه و در یک تایم کوتاه اتفاق می افتد، ذهن را خیلی تقویت می کند از این جهت که شما بتوانید رگه های دراماتیک و داستانی و رگه های روایت گونه که می تواند برای بیننده جذاب باشد را سریع تر کشف کنید. این کارگدان تصریح کرد: این اتفاق هم خیلی به من کمک کرد به جهت اینکه بتوانم نخستین فیلم داستانی ام را بسازم و کمک نماید به جهت اینکه بتوانم در فضاهایی که رئال تر هستند و خیلی به واقعیتی که خودمان با چشم می بینیم نزدیک تر هستند و در آن فضا و اتمسفر بتوانم کار کنم. ۵۸۵۸
منبع: shahblog.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب