برخی اشکال پروتئین ها مبین مبتلا شدن به بیماری پارکینسون است
شاه بلاگ: به گزارش شاه بلاگ، خراسان رضوی شکل مجموعه ای از پروتئین ها در مایع نخاعی بیماران مبتلا به پارکینسون در مقایسه با افراد فاقد این بیماری تخریب کننده عصبی متفاوت می باشد.
به نقل از نوروساینس، محققان موسسه فناوری فدرال سوئیس در زوریخ دریافته اند که مجموعه ای از پروتئین ها در مایع نخاعی افراد سالم و بیماران پارکینسون اشکال متفاوتی دارد. این پروتئین ها می تواند در آینده بعنوان نوعی جدید از نشانگر زیستی برای این بیماری استفاده گردد.
بسیاری از بیماری های انسانی را میتوان با استفاده از نشانگرهای زیستی در خون یا سایر مایعات بدن شناسایی کرد و تشخیص داد. بیماری پارکینسون متفاوت است؛ تا امروز چنین نشانگر زیستی در محیط بالینی برای نشان دادن این بیماری عصبی استفاده نشده اما حالا گروهی به سرپرستی پروفسور پائولا پیکوتی می تواند به رفع این مسئله کمک نماید.
در یک تحقیق، محققان ۷۶ پروتئین را عرضه کرده اند که امکان دارد بعنوان نشانگرهای زیستی برای تشخیص بیماری پارکینسون عمل کند.
آنچه که این تحقیق را خاص می کند، اینست که در حالیکه پروتئین های نشانگر زیستی بالقوه در افراد سالم و بیمار یافت می شود، مولکول های آن در اشکال(یا ساختارهای) متفاوتی در هر یک از ۲ گروه دیده می شود. وجود پروتئین های خاص نیست که نشان دهنده بیماری است بلکه شکلی است که این پروتئین ها به خود گرفته اند.
این اولین باری است که دانشمندان نشان می دهند تحلیل و بررسی ساختار تمام پروتئین های بخشی از مایع بدن می تواند نشانگرهای زیستی بالقوه بیماری را شناسایی کند.
مرحله بعدی آزمایش کامل نشانگرهای یافت شده و تایید آن با استفاده از گروههای بزرگتر بیماران خواهد بود؛ به این معنا که این موارد هنوز برای تشخیص بالینی در دسترس نیست.
ناتالی دو سوزا، دانشمند ارشد گروه پائولا پیکوتی و یکی از محققان همکار این تحقیق، می گوید: این پروتئین ها یک شاخص بسیار قوی برای این بیماری است.
اندازه گیری تغییرات ساختاری
محققان در تحقیق خود مایع مغزی نخاعی ۵۰ فرد سالم و ۵۰ بیمار پارکینسون را بررسی کردند. مواد نمونه توسط پزشکان هلندی در اختیار آنان قرار گرفت.
برای جستجوی نشانگرهای زیستی، دانشمندان از روش خاصی برای اندازه گیری پروتئوم(یعنی کل همه پروتئین ها در یک نمونه) به نام LiP-MS استفاده کردند که می تواند تغییرات ساختاری در پروتئین ها را اندازه گیری و مکان دقیق این تغییرات را مشخص نماید.
اندازه گیری های معمولی پروتئوم گرایش به ثبت انواع مختلف پروتئین و مقادیر آنرا دارد اما تغییرات ساختاری را ثبت نمی کند.
از آنجاییکه ساختار پروتئین ها ارتباط تنگاتنگی با عملکرد آن(یا اختلالات) دارد، محققان این فرضیه را مطرح نمودند که افراد مبتلا به پارکینسون و افراد سالم اشکال مختلفی از برخی پروتئین ها را دارند.
تحقیق حاضر نخستین تحقیقی است که محققان با موفقیت از این روش برای یک بیماری استفاده می نمایند. در مراحل بعدی محققان می خواهند روش LiP-MS را برای تقویت علامت نشانگر زیستی بهبود دهند و در نتیجه حساسیتی که با آن بیماری قابل تشخیص می باشد، افزایش خواهد یافت.
علاوه بر این دانشمندان می خواهند نشانگرهای زیستی جدید را آزمایش نمایند تا چگونگی تشخیص بیماری پارکینسون را به صورت خاص یا امکان همپوشانی با سایر بیماری های تخریب کننده عصبی مانند بیماری آلزایمر را ارزیابی کنند.
در آینده محققان می خواهند از روش خود برای تعیین زیرشاخه های بیماری پارکینسون و پیشبینی دقیق تر در مورد سیر بیماری استفاده نمایند.
هنوز معلوم نیست که امکان دارد این روش به صورت دقیق به چه تشخیص های مفید بالینی منجر شود. دو سوزا تخمین می زند که یک راهبرد آزمایشی در آینده می تواند مبتنی بر آنتی بادی هایی باشد که مابین ساختارهای پروتئین سالم و بیمار تمایز قائل شود.
نتایج این تحقیق اخیرا در مجله Nature Structural and Molecular Biology انتشار یافته است.
منبع: shahblog.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب