به گزارش شاه بلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از گیزمگ، محققان موسسه تحقیقات پزشكی "فاین اشتاین"(Feinstein) آمریكا ژن های جدیدی را معرفی كرده اند كه با توانایی شناختی مرتبط هستند و به صورت بالقوه می توانند با هوش بالاتر و افزایش عمر در افراد ارتباط داشته باشند.
انتقال هوش با استفاده از وراثت یك اتفاق معمول به حساب می آید؛ اما نحوه اندازه گیری این قابلیت همواره بین دانشمندان مورد بحث بوده است و این مورد دقیقا چیزی است كه در این تحقیق به آن پرداخته شده است.
محققان بر این نكته صحه گذاشته اند كه این عامل تحت تاثیر چندین عامل خارجی كه در ظاهر با این مورد بی ارتباط هستند، قرار دارد.
عواملی مانند وضعیت اجتماعی-اقتصادی و یا خصوصیت های شخصیتی می تواند به طور قابل توجهی بر سطح آموزش و پرورش كه فرد بدون در نظر داشتن خصوصیت های ژنتیكی دست می یابد، تأثیر بگذارد.
این مطالعه نشان داده است كه گزارش های دیگر تایید كرده اند كه سطح تحصیلات و عملكرد شناختی همواره در هم آمیخته شده اند.
نكته جالب این مطالعه كشف ارتباط بین داشتن توانایی شناختی بالاتر و طول عمر است و محققان امیدوارند بتوانند به راهكاری برای مقابله بیماری های ارثی نظیر سلیاك دست یابند.
سلیاك (Coeliac disease) یا اسپروی سلیاك یك اختلال خودایمنی روده باریك با زمینه ژنتیكی است. در این بیماری گوارشی پرزهای روده باریك صدمه دیده و در جذب مواد اختلال دارد. در صورتی كه بیماران مبتلا به سلیاك پروتئینی از دسته گلوتن (gliadin) را كه در بعضی از غلات مانند گندم، جو، چاودار و گاه جوی دوسر وجود دارد، مصرف كنند دچار علایم عدم تحمل می شوند.
ظاهراً ورود گلوتن به سلول های پرزهای روده باعث پاسخ سیستم ایمنی می گردد. واكنش التهابی بوجود آمده باعث تحلیل پرزهای روده (villous atrophy) و كاهش فعالیت آنزیم های روده می گردد. چون بخش عمده ای از جذب مواد غذایی در روده در پرزهای روده انجام می گیرد تخریب پرزها باعث سوء جذب می گردد. اغلب موارد بیماری سلیاك، ژنتیكی هستند. بیماری سلیاك واگیردار یا سرطانی نیست. این بیماری معمولاً به هنگام دوران شیرخوارگی یا اوایل كودكی (دو هفتگی تا یك سالگی) آغاز می گردد. امكان دارد علایم هنگامی ظاهر شوند كه كودك اول بار آغاز به خوردن غذاهای حاوی گلوتن می كند. در بزرگسالان، علایم ممكن است به تدریج و در عرض چند ماه یا حتی چند سال پدیدار شوند.
هدف نهایی این تحقیق كمك به تحقیق مستقیم در درمان های ژنتیكی است كه می تواند به درمان بیماری های نورولوژیكی كمك نماید. با درك اینكه ژن ها به طور مستقیم دانش شناختی را تقویت می كنند، دانشمندان امیدوارند بتوانند با بیماری هایی كه مكانیسم شناختی ما را تخریب می كنند، مبارزه كنند.
دكتر "تاد لنز"(Todd Lencz) محقق ارشد این تحقیق اظهار داشت: برای نخستین بار ما قادر به استفاده از اطلاعات ژنتیكی بودیم تا به داروهای خاصی اشاره كنیم كه ممكن است در اختلالات شناختی مغز همچون بیماری آلزایمر، اسكیزوفرنی و اختلال بیش فعالی/كمبود توجه كمك كنند.
وی اضافه كرد: با عنایت به تعداد ژن ها ما می توانیم تعدادی از عملكردهای مستقیم آنها را مورد بررسی قرار دهیم اما آنچه كه در آینده با اكتشافات بیشتر به دست می آید، ما را در شناخت عملكرد این ژن ها در رابطه با قابلیت شناختی توانمندتر می كند.
این تحقیق در مجله Cell Reports انتشار یافته است.