یك پژوهش جدید نشان می دهد
آنتی بیوتیك ها سیستم ایمنی را تضعیف می كنند
شاه بلاگ: محققان دانشگاه هاروارد و MIT دریافتند كه آنتی بیوتیك ها می توانند سلول های ایمنی را در مبارزه با عفونت های باكتریایی كم اثر كنند.
به گزارش شاه بلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از گیزمگ، همان گونه كه باكتری های بیشتری در مقابل آنتی بیوتیك ها مقاوم می شوند، دانشمندان اخطار می دهند كه ما بزودی می توانیم به "دوران تاریك پزشكی" بازگردیم، جایی كه داروهای ما در برابر حتی اساسی ترین عفونت ها بی اثر خواهند بود.
محققان MIT و هاروارد در حین بررسی عوارض جانبی آنتی بیوتیك ها و نحوه تولید مقاومت در برابر آنها متوجه شدند كه این داروها حتی می توانند علیه بدن كار كنند و توانایی سیستم ایمنی را برای مقابله با بیماری ها كاهش دهند.
گروهی از دانشمندان برای جلوگیری از سناریوی "پایان دنیا" در اثر مقاومت آنتی بیوتیكی، در حال توسعه درمان های جدیدی هستند كه نیازی به دارو ندارند. درمان هایی مانند مواد ضد میكروبی و باكتری های شكارچی.
اما آنتی بیوتیك ها همچنان نقش مهمی در درمان های آینده ایفا خواهند كرد، چنان كه محققان كلاس های جدیدی از آنها را كشف و یا قدیمی ها را تقویت می كنند.
مطالعه جدیدی كه توسط محققان دانشگاه هاروارد، MIT، موسسه مهندسی زیست شناسی Wyss و موسسه Broad شیوه هایی كه آنتی بیوتیك ها بر بدن تاثیر می گذارند و نحوه تاثیر این اثرات بر روی هر دو باكتری مهاجم و سلول های ایمنی میزبان را بررسی كردند.
"جیسون یانگ"، محقق ارشد این مطالعه می گوید: آنتی بیوتیك ها با سلول ها، به خصوص سلول های ایمنی بدن، به شیوه ای كه ما انتظار آن را نداریم، فعل و انفعال انجام می دهند.
وی اضافه كرد: زمینه بیو شیمیایی كه توسط آنتی بیوتیك ها و سلول ها در محیط بافت تغییر كرده است، وقتی كه تلاش می كنید پیش بینی كنید كه چگونه یك دارو ممكن است در افراد مختلف یا در عفونت های متفاوت كار كند، مهم است.
محققان موش ها را با باكتری E. coli آلوده كردند، سپس آنها را با یك آنتی بیوتیك رایج به نام سیپروفلوكساسین درمان كردند.
آنها در حین انجام این كار دریافتند كه این دارو به طور مستقیم بر بافت موش تاثیر می گذارد، كه به نوبه خود متابولیت هایی را كه سلولها طی فرایند متابولیسم منتشر كردند، تغییر داده است.
این تغییرات اثر معكوس داشت، در حالی كه متابولیت ها در واقع كار می كردند تا E. coli مقاومت بیشتری نسبت به آنتی بیوتیك داشته باشد.
اجزای شركت كننده در سوخت و ساز سلولی(متابولیسم) را متابولیت می نامند. در واقع متابولیت ها تركیبات واسطه و محصول سوخت و ساز سلول زنده هستند و معمولا منحصرا اشاره به مولكول های كوچك شركت كننده در سوخت وساز سلولی دارد.
متابولیت ها وظایف گوناگونی شامل سوخت، ساختمان، پیام رسانی، اثر تحریك كنندگی و بازدارندگی روی آنزیم ها، اثر كاتالیزوری و دفاع و واكنش با ارگانیسم های دیگر بر عهده دارند.
به عنوان نمونه می توان به رنگدانه ها، تركیبات معطر و فرومون ها اشاره كرد. یك متابولیت اولیه مستقیما در رشد، نمو و تولید مثل شركت می كند.
الكل مثالی از یك متابولیت اولیه است كه در مقیاس وسیع تولید صنعتی می گردد. یك متابولیت ثانویه مستقیما در این فرآیندهای حیاتی شركت نمی كند، اما معمولا یك وظیفه مهم بوم شناسی دارد.
می توان از پادزیست ها و رنگدانه هایی مانند رزین ها و ترپن ها بعنوان مثال هایی در این زمینه نام برد. بعضی پادزیست ها از متابولیت های اولیه بعنوان پیش ماده استفاده می كنند، مانند اكتینومایسین كه از متابولیت اولیه تریپتوفان تولید می گردد.
در عین حال، این داروها می توانند سیستم ایمنی بدن را به طور كلی كم اثر كنند؛ بدین ترتیب كه سلول های ایمنی موسوم به ماكروفاژها در مبارزه با عفونت كمتر موثر هستند، زیرا آنتی بیوتیك تنفس آنها را مختل می كند.
ماكروفاژها یا درشت خوارها سلول هایی دارای قدرت بیگانه خواری هستند كه سلول های فرسوده و بقایای سلولی و ریزسازواره ها را به درون خود كشیده و توسط آنزیم های لیزوزومی از بین می برند.
منوسیت ها با پدیده "دیاپدز" از خون خارج می شوند و وارد بافت ها می شوند و ماكروفاژها را به وجود می آورند.
درشت خوارها بطور غیر مستقیم در حفظ و ترمیم و بطور مستقیم در دفاع از بدن دخیل هستند. درشت خوارها در مغز استخوان ساخته می شوند. درشت خوار آزاد دارای هسته ای لوبیایی و خارج از مركز و سیتوپلاسمی وسیع و حاوی اجسام باقی مانده می باشد كه آنها را به سادگی از فیبروبلاست ها قابل تشخیص می سازد.
علاوه بر درشت خوارهای بافت همبند، سایر بافت ها و اندام ها نیر دارای یاخته هایی با خصوصیت های درشت خوارها می باشند كه نام های گوناگونی به آنها داده می گردد. برای نمونه، این یاخته ها را در كبد به نام كوپفر، در ریه به نام درشت خوارهای ریوی، در بافت عصبی مركزی به نام میكروگلیال و در ارگان های لنفی به نام درشت خوارهای دیواره سینوزوئیدی می نامند.
"جیمز كالینز"، نویسنده ارشد این مطالعه می گوید: شما عموما فرض می كنید كه آنتی بیوتیك ها به طور قابل توجهی روی سلول های باكتریایی تاثیر می گذارند و در اینجا آنها به نظر می رسد سبب تولید واكنش در سلول های پستاندار می شوند.
وی اضافه كرد: داروها سبب تولید تغییراتی می شوند كه در واقع سبب كاهش كارآیی درمان می شوند. آنها حساسیت باكتریایی را به آنتی بیوتیك ها كم می كنند و داروها هم به نوبه خود بهره وری عملكرد سلول های ایمنی را كم می كنند.
در حالی كه این مورد خبر خوبی به نظر نمی رسد، محققان می گویند كه این امر به معنای بهبود درك ما از تاثیر آنتی بیوتیك ها بر سیستم ایمنی است.
محققان برنامه دارند تا در گام بعدی، مطالعات حیوانی بیشتری با استفاده از آنتی بیوتیك های دیگر انجام دهند و احیانا متابولیت ها را در بیماران انسانی كه هم اكنون با آنتی بیوتیك ها درمان می شوند هم بررسی می كنند تا ببینند كه نتایج چه تاثیری بر آینده انسان ها خواهد داشت.
مقاومت به آنتی بیوتیك یعنی میكروب های بیماری زا كه برای مبارزه با آنان از آنتی بیوتیك استفاده می شود، با جهش ژنی نسبت به این داروها مقاومت پیدا كنند و نسل های جدیدی به وجود بیایند كه نتوان با آنها مبارزه كرد.
از مهم ترین عوامل این نوع مقاومت دارویی، مصرف خودسرانه یا بیش از اندازه آنتی بیوتیك ها است.
این پدیده كل جامعه انسانی را به خطر می اندازد، به طوری كه خطر آن را به تروریسم تشبیه كرده اند.
مقاومت باكتری ها به آنتی بیوتیك ها یكی از بزرگترین چالش هایی است كه سلامت انسان عصر مدرن را تهدید می كند.
الكساندر فلمینگ پنی سیلین را در سال 1928 به صورت اتفاقی كشف كرد ولی این دارو تا سال های دهه 1950 مورد استفاده همگانی قرار نگرفت.
در دهه های اخیر مصرف آنتی بیوتیك علاوه بر پزشكی در كشاورزی هم افزایش چشمگیری داشته و آنتی بیوتیك ها در دامداری، پرورش مرغ و طیور، پرورش ماهی و آبزیان، تولید محصولات كشاورزی و در باغ های میوه استفاده می گردد. ازاین رو مقاومت به آنتی بیوتیك، كشاورزی و محیط زیست را هم تحت تاثیر قرار می دهد.
توانایی میكروب ها در تغییر، تنها دلیل مقاومت به آنتی بیوتیك نیست. از سال 1987 هیچ رده آنتی بیوتیك تازه ای تولید نشده و در خط تولید شركت های داروسازی بزرگ تقریبا هیچ آنتی بیوتیك تازه ای نیست.
برای تولید آنتی بیوتیك جدید، انگیزه اقتصادی كافی وجود ندارد، چون كه آنتی بیوتیك ها فقط در صورت ضرورت برای یك یا دو هفته مصرف می شوند و به علت خطر مقاومت میكروب ها، مدت استفاده از آنها محدود است، در حالی كه داروهایی مثل داروی فشار خون یا داروی كاهنده قند برای تمام عمر مصرف می شوند.
در سال 2014 سازمان بهداشت جهانی از مقاومت دارویی در برابر آنتی بیوتیك ها بعنوان یك "تهدید بزرگ جهانی" نام برد.
این سازمان با بررسی آمار مربوط به 114 كشور، از افزایش مقاومت دارویی در همه نقاط جهان اطلاع داد.
این نهاد وابسته به سازمان ملل متحد، روز 30 آوریل 2014 با انتشار گزارشی اعلام نمود جهان وارد دوره "پسا آنتی بیوتیك" شده است؛ دوره ای كه عفونت های ساده ای كه برای سالیان طولانی قابل درمان بودند، كشنده شده اند.
ایران یكی از كشورهایی است كه با تجویز بیش از حد این داروها روبروست و مصرف آنتی بیوتیك در آن تقریبا برابر با كل مصرف آن در اروپا است. بر این اساس، مصرف آنتی بیوتیك در ایران 16 برابر استاندارد جهانی است.
آنتی بیوتیك ها برای درمان عفونت های باكتریایی استفاده می شوند، اما برای عفونت های ویروسی مثل سرماخوردگی، گلو درد و آنفلوانزا مناسب نیستند. استفاده هوشمندانه از آنتی بیوتیك كلید كنترل گسترش مقاومت آنتی بیوتیكی است.
این تحقیق در مجله Cell Host & Microbe انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب