سیستم ایمنی مادر می تواند بیماری دوره حاملگی را تشخیص دهد
بررسی جدید پژوهشگران نروژی نشان میدهد که سیستم ایمنی بدن مادر می تواند بیماری دوره حاملگی را تشخیص دهد.
به گزارش شاه بلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از هندوستان تایمز، بارداری از شروع آن، یک چالش برای سیستم ایمنی مادر بشمار می رود برای اینکه نیمی از ژن های جنین برای بدن او بیگانه هستند.
سیستم ایمنی باید بین تحمل جنین و محافظت از مادر و جنین در مقابل عفونت ها تعادل بوجود آورد. طی دوران بارداری، تعادل ایمنی میان مادر و جنین برقرار می شود.
گروهی از پژوهشگران "دانشگاه علم و فناوری نروژ"(NTNU) به بررسی التهاب در دوران حاملگی پرداخته اند. یافته های آنها، نکاتی را در مورد رفتار سیستم ایمنی طی دوران حاملگی آشکار کرده است.
در این پژوهش، ۷۰۷ زن با حاملگی طبیعی مورد بررسی قرار گرفتند که نوزادانی کاملا سالم به دنیا آورده بودند.
"هاگن جارموند"(Hagen Jarmund)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: سیستم ایمنی بدن ما توسط گروهی از مولکول های سیگنال دهنده سلولی موسوم به "سیتوکین ها"(cytokines) تنظیم می شود. این مولکول های سیگنال دهنده می توانند واکنش های ایمنی را تحریک یا متوقف کنند. ما برخی از سیتوکین های مختلف خون را با بهره گیری از یک نمونه خون ساده به دست آمده از مادر بررسی کردیم. ارتباط اندازه گیری خیلی از سیتوکین ها در چندین زمان از بارداری، نشانی از واکنش ایمنی مادر را به ما ارائه داد.
وی ادامه داد: از آنجائیکه ما تعداد زیادی از زنان حامله سالم را در این پژوهش در اختیار داشتیم، توانستیم استاندارد مورد نظر را برای نحوه رفتار سیستم ایمنی بدن در دوران حاملگی طبیعی پیدا نماییم.
نمونه های خون به دست آمده از مادر، اطلاعات دقیقی را در مورد شرایط التهابی بدن، فشار وارده بر جنین و نشانه های ابتدایی اختلال ایمنی ارائه داد.
پژوهشگران دریافتند که فعالیت ایمنی در حاملگی های طبیعی، از الگوی خاصی پیروی می کند. سیستم ایمنی در سه ماه نخست حاملگی با افزایش فعالیت هم راه است اما روند آهسته تری در سه ماه بعدی دارد و کارهای بیشتری را در سه ماه آخر، خصوصاً زمانی که زایمان قریب الوقوع است، نشان میدهد.
جارموند باور دارد که بررسی رفتار سیستم ایمنی در حاملگی های طبیعی می تواند بسیار کارآمد باشد. وی ادامه داد: پژوهش ما می تواند مرجعی جهت بررسی آن چه در مراحل مختلف حاملگی طبیعی رخ می دهد، باشد. ما با مقایسه کردن نمونه های خون به دست آمده از زنان حامله می توانیم ناهنجاری ها را خیلی زود تشخیص دهیم. تشخیص سریع می تواند به پزشک کمک نماید تا بفهمد که آیا مادر در معرض خطر مبتلاشدن به بیماری است و نیاز به پیگیری دقیق تری دارد یا خیر.
جارموند، چندین بیماری را در مادر یا جنین کشف کرد که به ایجاد ناهنجاری در واکنش ایمنی منجر می شوند. وی در این زمینه اظهار داشت: تغییرات ایمنی شناسایی شده در رابطه با سیتوکین آن قدر حساس هستند که اثرات چاقی و سیگار کشیدن را در مادر نشان می دهند. اگر جنین کوتاه قد باشد، سیستم ایمنی بدن نیز تحت تأثیر قرار می گیرد و حتی ممکنست نشان دهد که جنین پسر است یا دختر.
این پژوهش نشان داد بانوانی که پیش تر زایمان کرده اند، در ابتدای حاملگی خود به وضوح فعالیت ایمنی بالاتری دارند اما فعالیت ایمنی آنها با نزدیک شدن به زایمان، نسبت به مادرانی که اولین حاملگی را پشت سر می گذاشتند، کمتر بود.
"ماری استوکلند"(Marie Stokkeland)، از پژوهشگران این پروژه، گروهی از زنان را مورد بررسی قرار داد که به "سندرم تخمدان پلی کیستیک"(PCOS) مبتلا بودند.
سندرم تخمدان پلی کیستیک، نوعی اختلال هورمونی است که با افزایش سطح هورمون های مردانه و ایجاد تاول در تخمدان ها همراه می شود. حدود ۱۷ درصد از زنان در سنین باروری تحت تاثیر این اختلال قرار می گیرند.
زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک، اغلب قاعدگی نامنظم، اضافه وزن و افزایش رشد مو در صورت و بدن را تجربه می کنند و برای آبستن شدن به مشکل گرفتار می شوند. خطراتی که زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک را در دوران حاملگی تهدید می کنند، "پره اکلامپسی"(preeclampsia)، دیابت حاملگی و زایمان زودرس را شامل می شوند.
استوکلند، نمونه های خون به دست آمده از ۳۵۸ زن مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک و گروهی از زنان سالم را تحلیل کرد. او دریافت که زنان مبتلا به این بیماری، فعالیت ایمنی بالاتری را نسبت به زنان سالم در دوره حاملگی تجربه می کنند و واکنش های ایمنی آنها طی سه مرحله بارداری، متفاوت می باشد. زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک که سیگار می کشیدند یا اضافه وزن داشتند، فعالیت ایمنی قوی تری را نشان دادند.
هنگامی که پژوهشگران، تغییراتی را که مشخص کننده عوارض مختلف حاملگی هستند ترسیم کردند، دریافتند که باید به دنبال کدام ناهنجاری ها باشند تا بتوانند پیشرفت بیماری را هرچه سریعتر تشخیص دهند.
استوکلند اظهار داشت: ما معتقدیم که افزایش فعالیت سیتوکین ها در زنان حامله مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک، واکنش نامطلوبی بشمار می رود که نشان دهنده فشار است و امکان دارد که عاملی موثر در افزایش ریسک عوارض بیماری باشد. ما امیدواریم که بررسی بیشتر در مورد علل واکنش های نامطلوب و اقداماتی که می توان برای پیش گیری از آنها انجام داد، اطلاعات بیشتری به ما بدهد.
پروفسور "آن شارلوت ایورسن"(Ann-Charlotte Iversen)، سرپرست این گروه پژوهشی باور دارد که این بررسی ها، جنبه های هیجان انگیزی را آشکار می کنند.
ایورسن اظهار داشت: درک مشخصات سیتوکین، یک بررسی بسیار حساس در مورد سیستم ایمنی است و ما حالا درک بهتری در مورد رشد طبیعی سیستم ایمنی طی حاملگی و تأثیر آن داریم.
وی ادامه داد: هنگامی که تغییرات مشخص کننده عوارض مختلف حاملگی را ترسیم کردیم، دریافتیم که باید به دنبال کدام ناهنجاری ها باشیم تا بتوانیم پیشروی بیماری را هرچه سریعتر تشخیص دهیم. این روش حساس به ما امکان می دهد که به بررسی حاملگی های پرخطر بپردازیم تا بتوانیم شرایط مادر و جنین را با دقت بیشتری پیگیری نماییم. هدف ما همین است.
این گروه پژوهشی هنوز نمی دانند که آیا هر بیماری، یک اثر منحصر به فرد در واکنش ایمنی به همراه دارد یا خیر. بررسی هایی که تا حالا صورت گرفته اند، سیتوکین غیرطبیعی را در موارد مبتلاشدن به سندرم تخمدان پلی کیستیک و فشار خون حاملگی در اوایل دوره حاملگی نشان داده اند.
این پژوهش، در مجله "Frontiers in Immunology" به چاپ رسید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب