محمدرضا مصباح:
در سینمای ایران، یا از این ور بام می افتیم یا از آن طرف
شاه بلاگ: محمدرضا مصباح، تهیه کننده فیلم سینمایی «بی مادر» معتقد می باشد که در سینمای ایران، حد وسط فیلمسازی رعایت نمی گردد. بگفته او، ما یا از این طرف بام می افتیم یا از آن طرف؛ یعنی یا فیلمی بسیار تلخ می سازیم یا فقط کمدی سبک برای خنده.
مهسا بهادری: «بی مادر»، فیلمی تلخ ولی امید بخش است که در آن تاریکی و روشنی، در هم آمیخته شده اند. «بی مادر» با کارگردانی سیدمرتضی فاطمی، تهیه کنندگی محمدرضا مصباح و بازی پژمان جمشیدی، پردیس پورعابدینی، امیر آقایی و میترا حجار، در بخش سودای سیمرغ چهلمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد. به همین بهانه، به گفت و گو با محمدرضا مصباح پرداخته ایم که در ادامه می خوانید: فضای حاکم بر «بی مادر»، چرا این قدر تلخ است؟ فیلم یک سری چالش ها برای شخصیت هایش دارد که در آخر به امید ختم می شود. قهرمانی دارد که ما داستان او را دنبال می نماییم و مخاطب با آن ارتباط برقرار می کند. اصرار بنده این بود که اگر فیلمی مقرر است ساخته شود که روایتی تلخ دارد، دست کم امیدی هم برای مخاطب داشته باشد، چون تماشاگر هنگام بیرون رفتن از سینما، حس خوبی با خود ببرد. به نظرتان، تعداد زیادِ فیلم های اجتماعی در جشنواره، مخاطبان را خسته و دل زده نمی کند؟ متاسفانه ذائقه فیلمسازی ما، تنها به سمت فیلم های اجتماعی حرکت کرده است. ما از دو طرف بوم می افتیم؛ یا فیلم طنز می سازیم یا فیلم اجتماعی تلخ، درصورتی که در این میانه، فرهنگ اصیل و غنی را که در جای جای کشور وجود دارد، فراموش می نماییم. این میراث فرهنگی، می تواند روایت هایی شیرین را به مخاطب القا کند. تهیه کنندگان، ریسک نمی کنند تا به سمت موضوعات تازه بروند و برای همین در دو یا سه ژانر معمول و مرسوم سینمایی افتاده ایم تهیه کنندگان ریسک نمی کنند تا به سمت موضوعات تازه بروند و برای همین در دو یا سه ژانر معمول و مرسوم سینمایی افتاده ایم. استنباطم این است که حداقل امسال در جشنواره، تم های فیلم های اجتماعی کمی متفاوت با سالهای پیشین است و نوع نگرش و نگاه کارگردان ها، تنوعی را به این فیلم ها داده است. چالش های تهیه کنندگی مشترک با علی اوجی که امسال سه فیلم در جشنواره دارد، چه بود؟ خوشبختانه تعامل منفی نداشتیم. علی اوجی دوست من است و ما مشتاق بودیم کاری را با همکاری یکدیگر تولید نماییم. بعد از آن که بنده پروانه ساخت را گرفتم و تولید شروع شد، از آقای اوجی درخواست کردم که با ما همکاری کند و با تقسیم کاری که صورت گرفت، ایشان در بعضی بخش ها به ما یاری رساند و خوشبختانه مدل خوبی از همکاری را ایجاد کردیم. در گزینش همکاران و اجرا، این همکاری موثر واقع شد و تجربه خوبی بود. گروه بازیگران «بی مادر»، اسم و رسم دار است، این مساله تا چه اندازه به بهتر دیده شدن فیلم کمک می کند؟ همانطور که اصرار داشتیم در فیلم «پوست» چهره سرشناس نداشته باشیم و در عین حال بازیگران حرفه ای و توانمند باشند، در «بی مادر» احساس کردیم که باید چهره هایی داشته باشیم و در نهایت هم همکاری بسیار خوبی در این فیلم رقم خورد. محمدرضا مصباح
منبع: شاه بلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب