مصرف بیش از اندازه ویتامین دی شما را راهی بیمارستان می کند
شاه بلاگ: گروهی از پژوهشگران در آخرین یافته های خود اظهار کرده اند، مصرف بیش از اندازه مکمل های ویتامین دی با بروز بیماریهای جدی در افراد مرتبط می باشد.
به گزارش شاه بلاگ به نقل از ایسنا، به نقل از اس اف، در صورتیکه برخی پژوهشگران طی سالهای قبل ارتباط بین مصرف ویتامین دی در پیش گیری از مبتلاشدن به عفونت را مطرح کرده بودند، اما بتازگی پژوهشگران با مطالعه بیشتر این موضوع، نتیجه گیری متفاوتی را ارائه و هشدار داده اند که مصرف بیش از اندازه ویتامین دی ممکنست شما را راهی بیمارستان کند. بگفته پزشکان، مصرف بیش از اندازه این ویتامین که بوسیله نور خورشید و برخی غذاها نیز قابل دریافت است، می تواند مضر باشد.
هیپرویتامینوز دی (hypervitaminosis D)، وضعیتی که به سبب مصرف بیش از اندازه ویتامین دی ایجاد می شود، درحال افزایش است و این امر می تواند به طیف گسترده ای از مشکلات سلامتی جدی منجر شود. هایپرویتامینوز اختلالی است که در اثر مصرف بیش از اندازه یک یا چند ویتامین ایجاد می شود.
این اختلال بطور معمول در اثر زیاده روی در مصرف مکمل های غذایی رخ می دهد. هایپرویتامینوز دی ناشی از سطح خونی بالای ویتامین دی است. زنان، کودکان و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، بیشتر در معرض مبتلاشدن به این بیماری هستند.
پژوهشگران این مطالعه، بعد از آنکه مرد میانسالی به سبب هایپرویتامینوز دی راهی بیمارستان شد، زنگ خطر توجه به میزان مصرف این ویتامین را به صدا در آوردند. این بیمار علائمی مانند استفراغ، تهوع، درد قفسه سینه، گرفتگی عضلات پا، صدای زنگ در گوش، خشکی دهان، تشنگی، اسهال و کاهش وزن داشت. علایم او به مدت سه ماه ادامه داشت.
این علایم یک ماه بعد از مراجعه به یک متخصص تغذیه که مقادیر زیادی مکمل ویتامین به بیمار تجویز کرده بود، شروع شده بود. بیمار هر روز بیش از ۲۰ مکمل بدون نسخه مصرف می کرد که بیش از ۸۰ برابر مقدار سفارش شده ویتامین دی بود. بیمار ۵۰۰۰۰ میلی گرم ویتامین دی مصرف می کرد، اما دوز سفارش شده این ویتامین تنها ۶۰۰ میلی گرم است. این قرص ها همین طور حاوی مقدار زیادی ویتامین B۹ و امگا ۳ بود که با سایر مکمل های ویتامین، مواد معدنی، مواد مغذی و پروبیوتیک ترکیب شده بود.
بیمار بعد از بروز علایم، مصرف را متوقف کرد، اما همچنان این علایم در وی دیده می شد. آزمایش خون بیمار نشان داد که او هفت برابر مقدار معمول، ویتامین دی در بدنش دارد؛ همین طور سطح کلسیم بسیار بالایی داشت و سطح منیزیم نیز کمی بالا رفته بود. کلیه های بیمار به درستی کار نمی کردند، اما اسکن ها نشان داد که او سرطان ندارد.
این بیمار به مدت هشت روز در بیمارستان بستری شد و مایعاتی دریافت کرد تا پزشکان مواد دارو را از بدنش خارج کنند؛ همین طور داروهایی برای بیمار تجویز شد که بطور معمول برای تقویت استخوان ها و کاهش سطح کلسیم در خون او استفاده می شد. دو ماه بعد از ترخیص، سطح کلسیم بیمار به حالت عادی بازگشت، اما میزان ویتامین دی در بدن همچنان بسیار بالا بود.
پژوهشگران با انتشار اطلاعیه ای اعلام کردند، در سطح جهان، روند رو به رشد هیپرویتامینوز دی (یک وضعیت بالینی که با افزایش سطح ویتامین D۳ خون مشخص می شود)، وجود دارد. علایم هیپرویتامینوز دی می تواند چندین هفته ادامه داشته باشد. این علایم همین طور می توانند متفاوت باشند، اما بیشتر به سبب کلسیم بیش از اندازه در خون ایجاد می شوند. علائمی مانند خواب آلودگی، گیجی، بی تفاوتی، روان پریشی، افسردگی، بی حالی، کما، بی اشتهایی، درد قفسه سینه، استفراغ، یبوست، زخم معده، التهاب لوزالمعده، فشار خون بالا، ریتم غیر طبیعی قلب و ناهنجاری های کلیوی از نشانه های آن هستند. بیماریهای التهابی چشم، سفتی مفاصل، کاهش شنوایی و ناشنوایی نیز از بیماریهای احتمالی هستند.
نتایج یافته های این مطالعه در BMJ Case Reports منتشر گردید.
پژوهشگران کانادایی نیز مدتی پیش اظهار کرده بودند، آزمایش ژنتیک، نقش ویتامین دی در پیش گیری از کووید-۱۹ را رد می کند. بر طبق آزمایش های ژنتیکی این احتمال وجود دارد که ویتامین دی در جلوگیری از مبتلاشدن به کووید-۱۹ بی اثر باشد. مطالعات بالینی نشان داده بود که افزایش سطح ویتامین دی ممکنست از فرد در مقابل مبتلاشدن به نوع شدید کووید-۱۹ محافظت کند. با این وجود این تحقیقات بی نتیجه و گیج کننده بودند.
مقاله ای که مدتی پیش توسط گیلام باتلر لاپورت (Guillaume Butler-Laporte) و توموکو ناکانیشی (Tomoko Nakanishi) و همکارانشان از دانشگاه مک گیل کانادا در مجله PLOS Medicine به چاپ رسید، شواهدی ژنتیکی در خصوص بی اثر بودن ویتامین دی در محافظت در مقابل کووید-۱۹ را نشان میدهد. توانایی ویتامین دی در صیانت از مبتلاشدن به نوع شدید کووید-۱۹ برای متخصصان حوزه ی سلامت موضوع قابل توجهی است، اما شواهد کمی برای پشتیبانی از این نظریه وجود دارد.
پژوهشگران جهت بررسی ارتباط میان ویتامین دی و کووید-۱۹ مطالعه ای تصادفی با بهره گیری از قوانین مندلی (وراثت) انجام دادند. آنها از ژن هایی که در افزایش سطح ویتامین دی موثر هستند استفاده کردند.
نویسندگان این مقاله، گونه های ژنتیکی ۴ هزار و ۱۳۴ نفر که مبتلا به کووید-۱۹ بودند و یک میلیون و ۲۸۴ هزار و ۸۷۶ نفر را که سالم بودند از ۱۱ کشور مورد بررسی قرار دادند تا دریابند وجود ژن های در رابطه با افزایش ویتامین دی با شدت کمتر بیماری در فرد ارتباط دارد یا خیر.
نتایج این تحقیقات نشان داد که هیچ شواهدی در خصوص تاثیر سطوح ویتامین دی ژنتیکی بر کاهش شدت بیماری وجود ندارد و افزایش سطح ویتامین دی خون با بهره گیری از مکمل ممکنست نتیجه ای برای کنترل بیماری در بر نداشته باشد.
منبع: شاه بلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب