شمارش معكوس تا آغاز روند بازگشت به ماه
سمفونی فناوری ها در جدید ترین موشک ناسا
به گزارش شاه بلاگ، موشک SLS ناسا که مقرر است مقدمات بازگشت انسان به کره ماه را تحت مأموریت های ˮآرتمیسˮ فراهم آورد، یک شگفتی مهندسی است که ما در این گزارش به معرفی کامل آن خواهیم پرداخت.
به گزارش شاه بلاگ به نقل از ایسنا، شمارش معکوس برای پرتاب مأموریت "آرتمیس ۱"(Artemis I) ناسا به سمت کره ماه شروع شده است.
ناسا درحال آماده شدن برای پرتاب موشک "Space Launch System" به مفهوم "سامانه پرتاب فضایی" یا به اختصار موشک SLS در فردا دوشنبه ۲۹ اوت به مدار زمین است تا بعد از رسیدن به ارتفاع معین، فضاپیمای "اوریون"(Orion) ساخته شرکت "لاکهید مارتین" که در بالای SLS قرار می گیرد، جدا شود و مسیر خویش را به سمت کره ماه در پیش بگیرد.
این مأموریت آغازگر پرتاب های "آرتمیس" ناسا است که انسان ها را برای نخستین بار از سال ۱۹۷۲ تابحال به کره ماه باز می گرداند و همینطور راه را برای مأموریت های سرنشین دار به سیاره مریخ هموار می کند.
سختکوشی بسیاری برای پرتاب "آرتمیس ۱" انجام شده است که با اولین پرتاب مداری جدید ترین موشک ناسا به اوج خود می رسد. اجزای مختلف موشک SLS توسط چندین سازمان ساخته شده است که هر کدام هدفی حیاتی را دنبال کرده اند. حالا در این گزارش به معرفی و توضیح اجزای اصلی SLS می پردازیم و اطلاعات بیشتری در مورد هر بخش به صورت جداگانه عرضه می دهیم.
اگر SLS مطابق برنامه فردا ۲۹ اوت پرتاب شود، اجزای طراحی شده آن به صورت هماهنگ کار می کنند تا آنرا به آسمان و "اوریون" را به سمت ماهواره طبیعی زمین بفرستند.
فضاپیمای اوریون
فضاپیمای اوریون دارای سیستم توقف پرتاب، ماژول خدمه و ماژول خدمات است. سیستم توقف پرتاب بگونه ای طراحی شده است که در عرض چند میلی ثانیه به هرگونه ناهنجاری واکنش نشان دهد تا در صورت نیاز بتواند ماژول خدمه را ایمن نگه دارد.
همانطور که می دانید، ماژول خدمه طی مأموریت "آرتمیس ۱" که ماموریتی بدون سرنشین است، خالی خواهد ماند، اما چهار فضانورد برای مأموریت "آرتمیس ۲" در آن قرار خواهند گرفت.
همچنین ماژول خدمات اوریون که توسط آژانس فضایی اروپا(ESA) ساخته شده، کمک اروپایی این آژانس فضایی به اوریون و ناسا برای بازگشت به ماه است. این یک جزء حیاتی از اوریون است که الکتریسیته، آب، اکسیژن و نیتروژن مورد نیاز برای نیروی محرکه و کارکرد سیستم ها را تأمین می کند. همینطور دارای چهار بال خورشیدی به طول هفت متر است که هر کدام دارای ۳۷۵۰ سلول خورشیدی هستند.
موشک SLS نه تنها فضاپیمای اوریون را به مدار ماه می فرستد و بازمی گردد، بلکه ۱۰ تاسواره را هم برای انجام چندین مأموریت علمی به فضا پرتاب خواهد نمود.
این تاسواره ها شامل یک مأموریت بادبان خورشیدی به نام مأموریت پیشاهنگی سیارک نزدیک به زمین(NEA) است که یک سیارک نزدیک به زمین را بررسی خواهد نمود.
تاسواره دیگری یک مخمر را به اعماق فضا می برد تا تاثیر تشعشعات را بر موجودات زنده آزمایش کند.
جدا از اتصال اوریون به SLS، قطعه ای به نام "آداپتور مرحله اوریون" این ۱۰ تاسواره را بعد از جدا شدن از فضاپیمای اوریون در مدار قرار می دهد.
مرحله پیشرانه برودتی موقت(ICPS)
مرحله پیشرانه برودتی موقت(ICPS) که توسط شرکتهای "بوئینگ" و "ائتلاف پرتاب و راه اندازی"(ULA) ساخته شده است، نیروی محرکه ای را در فضا برای اوریون فراهم می آورد تا در راه خود به سمت ماه برود و بازگردد.
این سیستم با اندازه ۱۳.۷ متر در ۵.۱ متر، یک سیستم تک موتوره مبتنی بر هیدروژن مایع/اکسیژن مایع است که بعد از آنکه تقویت کننده های موشک و مرحله هسته به هدف خود رسیدند و رها شدند، روشن می شود. این موتور معروف به "RL۱۰B-۲" ۲۴ هزار و ۷۵۰ پوند(۱۱۰ کیلو نیوتن) نیروی رانش تولید می کند تا اوریون را به سمت ماه هدایت کند.
آداپتور مرحله پرتاب
آداپتور مرحله پرتاب با ارتفاع ۸.۳ متر، موتور "RL۱۰" مرحله پیشرانه برودتی موقت را در طول پرتاب پوشش می دهد و از آن محافظت می کند. همینطور مرحله پیشرانه برودتی موقت را به مرحله اصلی متصل می کند و بعنوان یک سیستم جداسازی عمل می کند.
این قطعه به شکل مخروطی طراحی شده است، چونکه مرحله اصلی با قطر ۸.۳ متر را به مرحله پیشرانه برودتی موقت با قطر پنج متر متصل می کند.
مرحله اصلی
مرحله اصلی موشک SLS با ارتفاع ۶۴.۶ متر، هدف حیاتی حمل مقادیر انبوه سوخت مورد نیاز برای بالا بردن موشک را انجام می دهد.
این مرحله از موشک، ۷۳۳ هزار گالن سوخت پیشرانه را برای تأمین انرژی چهار موتور: RS-۲۵" در خود نگه می دارد و دارای یک مخزن اکسیژن مایع و یک مخزن هیدروژن مایع است.
این مخازن تقریبا ۱۵۰۰ گالن سوخت را در هر ثانیه به مدت هشت دقیقه بعد از پرتاب به موتورها تغذیه می کنند که مدت زمانی است که طول می کشد تا SLS به مدار برسد.
تقویت کننده های موشک جامد
تقویت کننده یا بوستر موشک جامد یک موشک سوخت جامد است که برای ایجاد نیروی محرکه در پرتاب فضاپیماها در مراحل اولیه پرتاب استفاده می شود.
هر یک از دو تقویت کننده موشک جامد SLS به ارتفاع یک ساختمان ۱۷ طبقه هستند که هر کدام ۳.۶ میلیون پوند نیروی رانش تولید می کنند، در حالیکه ۷۵ درصد از نیروی مورد نیاز را در ۲ دقیقه اول پرتاب فراهم می کنند و بعد از همان دو دقیقه اول پرتاب، کار آنها تمام می شود.
هر تقویت کننده موشک جامد تقریبا شش تن سوخت جامد را در هر ثانیه می سوزاند تا به بلند شدن موشک در طول دو دقیقه اول کمک نماید و به SLS کمک نماید تا به سمت مدار اوج بگیرد.
چهار موتور RS-۲۵
طبق گفته ناسا، موتورهای RS-۲۵ متصل به قسمت زیرین مرحله اصلی SLS، کارآمدترین موتورهای فضایی هستند که تابحال ساخته شده اند. موتورهای RS-۲۵ برای برنامه شاتل فضایی ناسا استفاده شدند و الان ناسا از نسخه های پیشرفته همین موتور برای SLS استفاده می نماید.
آنها بعد از پرتاب در مجموع دو میلیون پوند نیروی رانش ایجاد خواهند کرد که این نیرو در کنار نیروی رانش عرضه شده توسط تقویت کننده های موشک جامد، موشک SLS را با سرعت تقریبی ۲۷ هزار و ۳۵۰ کیلومتر در ساعت به مدار زمین می فرستد. آنها به مدت هشت دقیقه کامل روشن خواهند شد که همان مدت زمانی است که طول می کشد تا SLS به مدار زمین برسد.
منبع: شاه بلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب