آیا سیاره زهره درحال بازسازی خود است؟
شاه بلاگ: شاه بلاگ: دانشمندان ناسا براین باورند که سیاره «زهره» ممکنست یک سیاره پیچ و تابدار باشد که درحال بازسازی کل سطح خود است. پژوهشگران درحال بررسی این مساله هستند که آیا آتشفشان های دومین سیاره نزدیک به خورشید می تواند موجب از دست دادن گرمای آن شوند و اساسا لایه بیرونی آنرا اصلاح کنند یا خیر.
به گزارش شاه بلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از اس اف، ناسا می گوید داده های بایگانی نشانه هایی از فعالیت زمین گرمایی را نشان می دهند، کشفی که پنجره ای را رو به آن که چگونه سیاراتی مانند زمین ممکنست حتی پیش از تشکیل صفحات تکتونیکی سطوح پویا داشته اند، باز می کند. این تحقیق نشان میدهد که زهره ممکنست احیانا مانند کارهای زمین ساختی اولیه روی زمین گرمای خودرا از کارهای زمین شناسی در مناطقی به نام تاج(coronae) از دست بدهد.
پژوهشگران لابراتوار پیشرانش جت ناسا(JPL) توضیح دادند که زمین و زهره سیاره های سنگی هستند که تقریباً هم اندازه هستند و از ترکیب شیمیایی سنگی یکسانی تشکیل شده اند. این بدان معناست که آنها باید گرمای داخلی خودرا با سرعتی مشابه در فضا از دست بدهند.
دانشمندان به خوبی می دانند که زمین چگونه گرمای خودرا از دست می دهد، اما این که مکانیسم جریان گرمای زهره چگونه کار می کند هنوز یک راز است. این تیم می گوید که استفاده از داده های جمع آوری شده طی سه دهه از ماموریت ماژلان ناسا به آنها کمک می نماید تا نگاه جدیدی به نحوه خنک شدن زهره داشته باشند. مطالعه جدید نشان میدهد که نواحی نازک بالاترین لایه این سیاره ممکنست پاسخی را برای پرسش آنها عرضه نماید.
زمین دارای یک هسته داغ است که گوشته اطراف را گرم می کند، که این گرما را به لایه صخره ای خارجی لیتوسفر می رساند. سپس گرما در فضا از دست می رود و بالاترین ناحیه گوشته را خنک می کند. این جابجایی گوشته فرآیندهای تکتونیکی را بر روی سطح به حرکت در می آورد و تکه ای از صفحات متحرک را در حرکت نگه می دارد.
زهره چه تفاوتی با زمین دارد؟
«زهره» صفحات تکتونیکی ندارد، بدین سبب این که این سیاره چگونه گرمای خودرا از دست می دهد و چه فرآیندهایی سطح آنرا شکل می دهد، سوالات طولانی مدت در علم سیاره بوده است. این مطالعه با بهره گیری از مشاهداتی که فضاپیمای ماژلان در اوایل دهه ۱۹۹۰ از خاصیت های زمین شناختی شبه دایره ای روی زهره به نام تاج(coronae) انجام داد، به این راز می پردازد. با انجام اندازه گیری های جدید تاج در تصاویر ماژلان، پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که تاج در جایی قرار دارد که لیتوسفر سیاره در نازک ترین و فعال ترین حالت خود قرار دارد.
«سوزان اسمرکار» دانشمند تحقیقاتی ارشد در لابراتوار پیشرانش جت ناسا در کالیفرنیای جنوبی، در اطلاعیه ای رسانه ای اظهار داشت: ما برای مدت طولانی درگیر این ایده بودیم که لیتوسفر زهره راکد و ضخیم است، اما دیدگاه ما حالا درحال تکامل است.
پژوهشگران بر روی ۶۵ تاج که قبلا مطالعه نشده بودند و تا چند صد مایل عرض داشتند، تمرکز کردند. برای محاسبه ضخامت لیتوسفر اطراف آنها، آنها عمق ترانشه ها و برآمدگی های اطراف هر تاج را اندازه گرفتند. آنچه دریافتند این است که برجستگی ها در مناطقی که لیتوسفر انعطاف پذیرتر یا الاستیک تر است، با هم فاصله بیشتری دارند. با بهره گیری از یک مدل کامپیوتری از نحوه خم شدن یک لیتوسفر الاستیک، آنها مشخص کردند که بطور متوسط، لیتوسفر در اطراف هر تاج حدود ۷ مایل(۱۱ کیلومتر) ضخامت دارد - بسیار نازک تر از آنچه مطالعات قبلی نشان میدهد. این مناطق دارای جریان گرمایی تخمینی هستند که بیش از میانگین زمین است که این امر نشان میدهد تاج ها از نظر زمین شناسی فعال می باشند. در صورتیکه زهره ساختار زمین ساختی به سبک زمین ندارد، بنظر می رسد این مناطق از لیتوسفر نازک اجازه می دهند مقادیر قابل توجهی از گرما بیرون رود.
جالب اینجاست که زهره دریچه ای به گذشته ارائه می دهد تا به ما کمک نماید بهتر بفهمیم زمین ممکنست بیش از ۲.۵ میلیارد سال پیش چگونه بوده است.
ماموریت جدید زهره می تواند ظرف ۱۰ سال آینده پرتاب شود
سیاره زهره به یک مورد جذاب برای مطالعه تبدیل گشته است و به همین دلیل، دانشمندان درحال برنامه ریزی ماموریت های مختلف برای شناخت هرچه بیشتر این سیاره هستند. سیاره زهره را «خواهر شیطانی زمین» می نامند و خیلی از پژوهشگران پیشنهاد کرده اند که این سیاره آتشین را به خانه جدید خود تبدیل نماییم، اما هنوز چیزهای زیادی وجود دارد که درباره ی آن نمی دانیم و این بدین سبب است که هم اکنون تنها یک فضاپیمای اختصاصی درحال مطالعه زهره است و آخرین ماموریت بازدیدکننده رباتیک ناسا به این سیاره به نام ماموریت «ماژلان» در سال ۱۹۹۴ به انتها رسیده است.
ماموریت های ناسا برای مطالعه سیاره زهره، «وریتاس»(VERITAS) و «داوینچی»(DAVINCI) نامیده می شوند، در صورتیکه ماموریت آژانس فضایی اروپا «انویژن» (EnVision) نام خواهد داشت.
برنامه ناسا
این ماموریت ها که قسمتی از «برنامه دیسکاوری» ناسا است، هدف آن درک شرایط جوی سیاره زهره است و این که چگونه این سیاره که دارای خیلی از خاصیت های سیاره زمین است تا این حد گرم شده است. سال ۲۰۱۹ ناسا اعلام نمود به عنوان قسمتی از «برنامه دیسکاوری»(Discovery Program)، چهار ماموریت که دانشمندان درحال کار بر روی آن هستند را انتخاب نموده است و می خواهد تا سال آینده یک الی دو مورد از چهار ماموریت مذکور را به عنوان ماموریت رسمی انتخاب نماید که حال آن دو ماموریت انتخاب شده است. ناسا تقریباً ۵۰۰ میلیون دلار برای توسعه هر ماموریت اعطا می کند. انتظار می رود که هر یک از این دو ماموریت در بازه زمانی ۲۰۲۸ تا ۲۰۳۰ پرتاب شوند.
یکی از این دو ماموریت «داوینچی»(DAVINCI) نام دارد که مخفف عبارت «تحقیق درباره ی گازهای نجیب اتمسفر عمیق، شیمی و تصویربرداری سیاره زهره» است. هدف اصلی آنها تحلیل و بررسی فضای آشفته و سمی زهره است.
ماموریت دیگر نیز «وریتاس»(VERITAS) نام دارد که مخفف عبارت «قابلیت انتشار زهره، علوم رادیویی، تداخل سنجی رادار دهانه ترکیبی، توپوگرافی و طیف سنجی» است. قابلیت انتشار یا گسیلندگی یک ماده به قابلیت انتشار تشعشع توسط سطح آن جسم گفته می شود. این توانایی انتشار تشعشعی یک خاصیت از ماده است که بیان کننده نسبت انرژی تشعشع شده توسط ماده مورد نظر به انرژی تشعشع شده ازطریق یک جسم سیاه در همان درجه حرارت است.
برنامه آژانس فضایی اروپا
آژانس فضایی اروپا می خواهد بین سالهای ۲۰۳۱ و ۲۰۳۳، مدارگرد جدیدی را به سیاره زهره پرتاب کند. آژانس فضایی اروپا مقرر است مدارگرد خود موسوم به «EnVision» را به این سیاره بفرستد تا دلیل تفاوت آن با زمین را مورد بررسی قرار دهد. ماموریت اصلی آن، این است که بفهمد فرآیندهای درون سیاره زهره مانند آتش فشان خیزی و تخلیه گرمای داخل آن چگونه به مرور بر جو اثر گذاشته اند.
مدارگرد EnVision، سه ابزار اصلی علمی به همراه خواهد داشت؛ یک ژرفاسنج رادار جهت بررسی ساختار زیرزمینی سیاره، یک مجموعه طیف سنج جهت بررسی ترکیب شیمیایی سطح و جو زهره و یک سیستم رادار اضافه برای نقشه برداری از سطح سیاره. سیستم رادار نهایی توسط ناسا فراهم خواهد شد تا قسمتی از همکاری این دو آژانس فضایی باشد.
پرتاب EnVision مقرر است بین سالهای ۲۰۳۱ و ۲۰۳۳ و اندکی بعد از ماموریت های «VERITAS» و «DAVINCI» باشد که پرتاب آنها برای سالهای ۲۰۲۸ تا ۲۰۳۰ برنامه ریزی شده است. این سه ماموریت به همراه یکدیگر، دقیق ترین و جامع ترین چشم انداز را از سیاره زهره ارائه خواهند داد.
یافته های این مطالعه در مجله «Nature Geoscience» انتشار یافته است.
منبع: شاه بلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب