عضو موسسه رشد جهانی:
جهان باید خویش را برای هوش مصنوعی آماده كند
به گزارش شاه بلاگ ایرنا- مدیر اجرایی موسسه آمادگی برای هوش مصنوعی، روند تعامل و تبادل جوامع با سیستم های هوشمند را رو به افزایش دانست و گفت جهان باید همچون انقلاب صنعتی، خویش را برای ورود هوش مصنوعی به عرصه های مختلف آماده كند.
روزبه علی آبادی روز جمعه در گفتگو با خبرنگار ایرنا درباره تأثیر هوش مصنوعی بر آینده جهان و اقتصاد، اظهار نمود: می توانیم هوش مصنوعی را شاخه ای از علوم كامپیوتر بدانیم كه تا حد زیادی خودكارسازی رفتارهای هوشمندانه را در بردارد.
وی با اشاره به اینكه تعریف دقیق و كاملی از هوش مصنوعی وجود ندارد، اضافه كرد: این شاخه علمی حدود ۶۰ سال قدمت دارد و از دانشگاه كارنگی ملون آمریكا آغاز شد كه در دو پروفسور تصمیم گرفتند ببینند آیا هوش طبیعی یا هوش انسان را می توانند روی ماشین های مختلف پیاده كنند یا خیر.
مدیر اجرایی آمادگی برای هوش مصنوعی افزود: این حدودا شروع ماجرای هوش مصنوعی بود كه امروز انواع مختلف آنرا می بینید. اما واقعیت این است كه هنوز انسان به آنجا نرسیده و نمی دانیم چه زمانی خواهد رسید. در نتیجه تعریف هوش مصنوعی، تعریف محدودتری است.
علی آبادی با اشاره به گسترش برخی سیستم عامل های هوشمند یا سیستم هایی همچون "سیری" یا "الكسا" افزود: امروزه بچه های یك تا ۲ ساله، قبل از آنكه بابا یا مامان بگویند با الكسا یا سیری و سیستم عامل های هوشمند آشنا هستند. این روند، ما را به سمتی می برد كه تعامل و تبادل ما با هوش مصنوعی محدود فعلی افزایش یافته است.
وی با تاكید بر اینكه هنوز هوش مصنوعی نمی تواند به خیلی از سوالات ما پاسخ دهد، اظهار نمود: هوش مصنوعی كارایی های مختلفی در صنایع نظامی، بهداشت و درمان و حتی در آموزش دارد و تأثیر زیادی را در عرصه های مختلف گذاشته است اما بهتر است دنیای امروز را دنیایی ببینیم كه محور اصلی آن، رشد و سرعت شدید فناوری است كه درون آن فناوری، هوش مصنوعی بخش بزرگی دارد.
عضو موسسه رشد جهانی درباره چشم انداز و مشكلات احتمالی هوش مصنوعی هم اظهار داشت: فكر می كنم فناوری امروزه جهانی، بسیار قدرتمند است و در زندگی ما تأثیر زیادی داشته است و می توانیم بگوییم زندگی ما را تا حد زیادی آسانتر كرده و بهبود بخشیده است.
علی آبادی، كیفیت و سرعت رشد فناوری را ۲ مقوله مهم و اثرگذار معرفی نمود و توضیح داد: كیفیت و سرعت در مسایلی همچون محیط زیست، جغرافیای سیاسی، تغییرات آب و هوایی و جمعیت تأثیر زیادی گذاشته و سبب شده است تاجوامع و دولت های مختلف نسبت به چشم انداز آتی سیستم های هوشمند و هوش مصنوعی، نگرانی بیشتری داشته باشند.
وی تصریح كرد: جوامع مختلف این ترس را دارند كه این اتوماسیون یا ورود هوش مصنوعی به عرصه های مختلف سبب این شود كه افراد، شغل خویش را از دست بدهند یا انگیزه ای به منظور زندگی نداشته باشند.
مدیر شركت آموزشی "هول رن" با تاكید بر اینكه نباید به مسئله هوش مصنوعی با ناامیدی نگاه كرد، خاطرنشان كرد: همانگونه كه در قرن های گذشته دیدیم، انقلاب صنعتی، قدرت عمل انسان را افزایش داد و در كارخانه ها، كارهایی كه قبل از آن انسان ها انجام می دادند را به ماشین ها واگذار كردند.
علی آبادی افزود: ما دیدیم این واگذاری، تأثیر مثبتی بر روند رشد اقتصادی گذاشت و نوع حرفه و وظایف افراد در كارهای مختلف تغییر نمود. امروز در هر بیمارستانی چه خصوصی و چه دولتی، خواهیم دید كه رادیولوژیست با وجود هوش مصنوعی ساعت ها به دنبال یافتن تومور یا گزارش یك تصویر نیست، بلكه هوش مصنوعی در رادیولوژی با تشخیص این ناهنجاری ها، فرصت بیشتری را به پزشك می دهد تا در كنار بیمار خود باشد و بتواند ارتباط انسانی بیشتری برقرار كند.
وی افزود: اگر به این سمت و سو برویم، می بینیم كه اهمیت رادیولوژیست ها در بیمارستان ها كمتر نشده است، بلكه نوع تعامل رادیولوژیست با بیمار تغییر كرده و حتی ارزشمندتر هم شده است.
پایداری نقش انسان در كنار ماشین های هوشمند
مدیر موسسه "آمادگی برای هوش مصنوعی" با اشاره به اینكه تغییرات ناشی از هوش مصنوعی در كارها و مهارت ها سبب كم رنگ تر یا بی ارزش شدن انسان نشده است، تصریح كرد: این مسئله نقش انسان را به جایگاهی كه می تواند در كنار ماشین هوشمند چه در كارخانه و چه در بیمارستان داشته باشد را به صورت طبیعی و پایدارتر می كند.
علی آبادی خاطرنشان كرد: ازاین رو، نسبت به این مسئله نگاه تاریك و بدبینانه ای برای از دست دادن اشتغال نداریم بلكه نوع نگاه ما به وظایف و اشتغال تغییر خواهد نمود.
هوش مصنوعی در بازار جهانی
وی در پاسخ به این سؤال كه اتوماسیون و نفوذ هوش مصنوعی، چه تاثیری بر كارها می گذارند، اظهار داشت: این سوالی است كه دولت ها، شركت ها و بخش خصوصی و در حالت كلی، جامعه از خود می پرسد. بخش بزرگی در دانشگاه های بزرگ جهان، این سوال مطرح است كه ما باید دانشجوها را برای چه كارهایی آماده كنیم؟
عضو موسسه رشد جهانی اضافه كرد: برای یافتن این پاسخ باید به تأثیر اتوماسیون بر كار بپردازند و اینكه سناریوهای مختلف اشتغال چه خواهد بود؟ آیا كارها بیشتر به سمت رباتیك و علوم كامپیوتر می رود؟ آیا مشاغلی همچون حسابداری از بین خواهد رفت؟ آیا در آینده نه چندان دور، كار به اندازه كافی داریم كه بتواند جوابگوی جامعه ای باشد كه افراد بین ۱۸ تا ۶۵ سال آن در كوتاه مدت، در حال افزایش است؟
علی آبادی افزود: من فكر می كنم شرایطی كه اتوماسیون و هوش مصنوعی به صورت كلی بر اقتصاد جهان كه محور اصلی آن فناوری و هوش مصنوعی شده است، پیچیده تر از آن است كه بگوییم ربات ها جایگزین انسان ها می شوند.
وی افزود: در آینده سه اتفاق رخ خواهد داد؛ نخست برخی شغل ها را از دست می دهیم؛ اتفاق دوم این است كه یك سری كارهای جدید به وجود می آیند و اتفاق سوم، یك سری از مشاغل تغییر خواهند یافت.
این تحلیلگر مسایل اقتصادی توضیح داد: اگر به این بپردازیم كه چه مشاغلی از بین می روند و چه مشاغلی ایجاد می شوند، مانند آن است كه وارد اتاقی می شویم كه آینده آنرا نمی دانیم؛ اما فكر می كنم بتوانیم در این زمینه صحبت نماییم كه چه مشاغلی تغییر خواهد نمود. این به این سؤال برمی گردد كه چگونه باید انتقال نیروی انسانی و نیروی كار آینده را مدیریت كنیم؟
علی آبادی اظهار داشت: ما تا سال ۲۰۳۰ كه حدود یك دهه باقی است، حدودا با سناریوی معمولی به ایجاد ۴۰۰ میلیون شغل در جهان نیازمندیم. منظور این است كه تا چه مقدار می توانیم خویش را با تكنولوژی های موجود و تكنولوژی هایی كه به صورت كلان می تواند بر زندگی ما تأثیر بگذارد، وفق دهیم.
وی اضافه كرد: مبحث دیگر، مسئله رشد بهره وری است. در این رشد، بخشی عرضه و بخشی هم تقاضا است. در اقتصادهای بزرگ جهان، بهره وری را در بخش عرضه مورد سنجش قرار داده ایم. مثلا در یك كارخانه به جای تولید یك كامپیوتر، تعداد بیشتر با هزینه كمتر یا مساوی تولید نماییم. اما هیچ گاه به این توجه نكرده ایم كه ۵۵ تا ۷۰ درصد رشد اقتصادی كه به بخش تقاضای بهره وری مربوط می شود به سبب هزینه خرید خانواده ها است كه امروزه متحمل می شوند و بسیار مهم می باشد.
اهمیت بخش "و غیره" دفتر اشغال آمریكا
مدیر موسسه آمادگی برای هوش مصنوعی با اشاره به آمار و بررسی های انتشار یافته از جانب دفتر آمار و اشتغال آمریكا، تصریح كرد: در این دفتر، مشاغل مختلف دسته بندی می شوند كه یكی از آنها، "غیره" است. اگر در ۱۰ سال پیش به كارهایی كه در این بخش تقسیم می شوند، نگاه می كردیم، مشاغلی همچون مهندسی نرم افزار كامپیوتر قرار داشت كه امروز می بینیم خود دارای یك تقسیم بندی است.
علی آبادی اضافه كرد: این بحثی است كه به تغییر مشاغل ارتباط می یابد. صحبت بر این است كه بعضی از مشاغل هنوز حتی به وجود نیامده اند، چون وظایفی كه به آنها مربوط باشد هم تا حد زیادی به وجود نیامده اند. ازاین رو فكر می كنم ما الزاما به سمت تغییر مشاغل پیش خواهیم رفت.
وی با اشاره به اینكه در دفتر آمار و اشتغال آمریكا، هوش مصنوعی و دانشمند داده ها در دسته "و غیره" قرار دارند، افزود: اگر بخواهیم بیشتر متوجه شویم كه چه تغییراتی در آینده رخ خواهد داد، باید به این بخش از در دفتر كار و مشاغل آمریكا رجوع نماییم.
این پژوهشگر عرصه هوش مصنوعی درباره كیفیت و كمیت نیروی كار هم اظهار داشت: بگذارید مثال باغبان و حسابدار را استفاده كنم. وقتی درباره كمیت و كیفیت نیروی كار صحبت می شود، این دو شغل می توانند مثال خوبی باشند. امروز اتوماسیون به سمت مشاغلی می رود كه هزینه نیروی كار بالاتر باشد و ساختار كاری آن نیروی كار هم تعریف پذیر یا ساختار یافته باشد.
علی آبادی اضافه كرد: كار حسابدار مشخص است و باید مسایل مالی و مالیاتی را نگاه كند كه در یك چارچوب مشخص انجام می شود اما كار باغبان در این ساختار قرار ندارد؛ چون به عوامل مختلفی بستگی دارد كه در واقع می توان به آن محیط هایی بدون ساختار اطلاق كرد.
وی با اشاره به اینكه به صورت میانگین در آمریكا یك باغبان ساعتی ۸ دلار و یك حسابدار ساعتی ۳۰ دلار دستمزد دارد؛ افزود: با این حساب، هوش مصنوعی یا سیستم های هوشمند در وهله نخست به سمت حسابداری می رود چون كه هم دستمزد بالایی دارد و هم محیط ساختاری دارد. در نتیجه تأثیر هوش مصنوعی، كیفیت و كمیت نیروی كاری خواهد بود.
مدیر موسسه آمادگی برای هوش مصنوعی در پاسخ به این سؤال كه تكنولوژی های موجود تا چه حدی می توانند به صورت كلان وارد اقتصاد شوند، اظهار نمود: خودرو های برقی مثال خوبی برای این سوال هستند. تكنولوژی این ماشین ها حدودا ۵۰ سال قدمت دارند اما چرا در جامعه رواج ندارند.
علی آبادی اضافه كرد: این مسئله با استقرار و گسترش این تكنولوژی در عرصه جهانی مرتبط می باشد چون كه هزینه استقرار ماشین های برقی تا امروز كه قرن ۲۱ هستیم، بسیار سنگین بود. البته می توان مسایل سیاسی را هم به آن افزود كه برخی شركت های خودروسازی نمی خواهند به این سمت برویم چون روی سوددهی آنها تأثیر می گذارد.
وی با اشاره به مبحث كیفیت در تغییر اشتغال، آنرا به پذیرش جامعه منوط كرد و افزود: آیا انسان ها با حضور فناوری، تكنولوژی و سیستم های هوشمند در هر عرصه ای، احساس راحتی می كنند یا خیر؟ این مورد به هنجارهای اجتماعی برمی گردد.
هنجارهای اجتماعی و پذیرش هوش مصنوعی
این پژوهشگر هوش مصنوعی افزود: اگر امروز یك خودرویی بدون راننده ببینیم همچنان كه در بعضی شهرهای آمریكا می بینیم و شاید حتی در تهران هم بزودی شاهد آن باشیم، اینكه عابر پیاده باشید یا راننده كناری؛ تا حد زیادی احساس خطر می كنید. علی آبادی تصریح كرد: با اینكه خودروی بدون راننده هم امن تر است و هم از نظر آماری می تواند آمار تصادف و مرگ و میر را نسبت به انسانی كه رانندگی می كند، كمتر كند اما ما آنرا بعنوان یك هنجار اجتماعی نمی توانیم بپذیریم.
وی افزود: اما اگر سوار هواپیمایی شوید و به شما بگویند كه خلبان تنها مدیریت ۱۲ درصد این پرواز را در اختیار دارد و مابقی با سیستم هوشمند هدایت می شود، ترس زیادی نداریم و جامعه پذیرش بالاتری را برای این مسئله دارد. دلیلی كه برای خودروی بدون سرنشین پذیرش نداریم اما اتوماسیون هواپیما را می پذیریم، این است كه در دومی به صورت واضح آنرا نمی بینیم.
عضو موسسه رشد جهانی افزود: در نتیجه در ۲ دهه آینده، تغییر كیفیت و كمیت اشتغال را در قسمت هایی می بینیم كه جامعه پذیرش آسانتری داشته باشد تا هنجارهای اجتماعی شكسته نشده است.
علی آبادی به مسئله شكاف درآمدی بین افراد جامعه به واسطه حضور هوش مصنوعی هم اشاره نمود و اظهار داشت: میانگین درآمد كسی كه روی هوش مصنوعی در شركت هایی چون گوگل كار می كند، سالانه ۵۰۰ هزار دلار است در حالیكه میانگین درآمد یك دندانپزشك یا دكتر ۱۲۰ هزار دلار است. پس این شكاف در حال بزرگتر شدن است.
وی با تاكید بر اینكه حقوق شهروندی جهانی به دنبال كمتر كردن این شكاف درآمدی است، اضافه كرد: من فكر نمی كنم مشكل اصلی در آینده، اشتغال باشد بلكه تطبیق ندادن خودمان است با اینكه انسان چگونه می تواند خلاقیت، نبوغ و تا حد زیادی اصالت خویش را نگه دارد.
مدیر موسسه آموزشی هول رن با تاكید بر اینكه تعریف اشتغال و كار هم متفاوت می باشد، خاطرنشان كرد: انسان ها تنها برای كسب درآمد كار نمی كنند بلكه می خواهند احساس احترام كنند و با بقیه تعامل داشته باشند. این مسئله مهم ترین تأثیر بر جایگاه اجتماعی انسان ها دارد.
علی آبادی اضافه كرد: در دنیایی كه بیشتر و بیشتر با رشد تكنولوژی و هوش مصنوعی در حال تغییر است، هدف، نگرش و بودن انسان به كدام سمت و سو می رود؟ این مهم ترین سوالی است كه در دهه های آینده، اقتصاد، سیاست و جوامع باید جواب بدهند و مادامی كه نتوانیم پاسخ آنرا به دست آوریم، شاهد دنیایی خواهیم بود كه فاصله بسیاری با هم دارد، اختلاف طبقاتی دارد و سیاستی در این جهان است كه با سیستم های پوپولیستی هدایت می شود.
وی در پاسخ به اینكه یكی از نگرانی های حوزه هوش مصنوعی می تواند نفوذ یا تاثیرگذاری بر سیاست كشورها باشد، اظهار داشت: یكی از تفكرات بزرگی كه در هوش مصنوعی وجود دارد، تأثیر بر جوامع است كه برخی مثبت و برخی منفی هستند.
عضو موسسه رشد جهانی اضافه كرد: اگر بخواهیم رشد فناوری و هوش مصنوعی را در جهت سیاسی دولت ها نگاه نماییم به این علت كه آنها از این تكنولوژی استفاده مثبتی نمی كنند پس باید جلوی رشد تكنولوژی را بگیریم، كاملا مخالفم. ما باید به هر دو سوی تاثیرات مثبت و منفی نگاه نماییم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب