مطالعه جدید دانشمندان نشان داد
پخش ۴ متری كروناویروس و قابلیت انتقال آن توسط كفش ها
به گزارش شاه بلاگ مطالعات جدید دانشمندان نشان داده است كه افراد آلوده به كروناویروس جدید می توانند با سرفه، صحبت كردن و حتی تنفس خود، ذرات هواپخش ویروسی را در شعاع چهار متری خود پخش كنند و این ذرات ویروسی می توانند با كفش افراد هم جابجا شوند.
به گزارش شاه بلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از مدیكال اكسپرس، دانشمندان در جدید ترین بررسی خود دریافته اند كه ذرات حامل كروناویروس جدید می توانند از دهان افراد آلوده تا شعاع چهار متری پخش شوند و كفش ها می توانند حامل و ناقل این ویروس باشند.
اما خبرهای خوب هم در این تحقیقات وجود دارد. به نظر می آید تجهیزات محافظ استاندارد به صورت مؤثر از كاركنان كادر درمان در مقابل این قطرات عفونی محافظت می كنند و حتی ماسك های پارچه ای هم می توانند مانع از انتقال بیماری به واسطه این ذرات معلق شوند.
دكتر "رابرت گلاتر" پزشك فوریت های پزشكی با خواندن این یافته ها اظهار داشت كه این یافته ها به همگان یادآوری می كند كه رعایت فاصله گذاری اجتماعی به كنترل و كاهش شیوع كووید-۱۹ كمك می نماید.
"گلاتر" كه در بیمارستان "لنوكس هیل" در شهر نیویورك كار می كند، اظهار داشت: نكته اصلی این است كه حفظ فاصله از دیگران بهتر از هیچ است. سه متر بهتر از دو متر است. در دوران شیوع كروناویروس، فاصله هر چه بیشتر باشد، بهتر است و بر اثر آن واقعاً احتمال انتقال ویروس كم می شود.
محققان چینی در یك مطالعه، توزیع و پخش ویروس را در بخش های بیمارستانی در ووهان، شهری كه مركز شیوع این بیماری است، ردیابی كردند.
آنها می گویند: ما از ۱۹ فوریه تا دوم مارس از اشیاء بالقوه آلوده در بخش مراقبت های ویژه و بخش عمومی نمونه برداری كردیم. ما همینطور هوای داخل و بیرون این بخش ها را برای شناسایی میزان انتشار هواپخش ها نمونه برداری كردیم.
همانطور كه پزشكان خاطرنشان می كنند، هنگام بازدم افراد آلوده، قطرات سنگین تر كه حامل ویروس هستند، به خاطر جاذبه روی زمین می نشینند، در حالیكه قطرات سبك تر می توانند در هوا به حالت معلق درآیند.
آزمایشات آنها نشان داد كه ۷۰ درصد از نمونه های كف بیمارستان آلوده به كروناویروس بودند، چون كه جاذبه سبب می شود كه اغلب این قطرات ویروسی روی زمین بنشینند.
محققان افزودند: علاوه بر این، وقتی كادر درمان در بخش ها عبور و مرور می كنند، ویروس همه جا را آلوده می كند و می توان آنرا روی تمام زمین ردیابی كرد. این نشانگر ۱۰۰ درصد میزان آلودگی در كف بیمارستان ها است كه هیچ بیماری در آن وجود ندارد. بنابراین، كفش های كاركنان بعنوان حامل عمل می كند.
جای تعجب نیست كه سطوحی كه زیاد لمس می شوند مانند چوب لباسی، نرده تخت، سطل های زباله و موس های كامپیوتر معمولاً آلوده به كروناویروس هستند.
اما راجع به هوا چطور؟ به قول محققان، هرچه به یك بیمار آلوده نزدیك تر شوید، احتمال انتقال از طریق ذرات معلق در هوا بیشتر می شود. ذرات معلق در هوای آلوده به ویروس عمدتاً در نزدیكی و در ارتفاع پایین تر از سر بیماران متمركز شده اند.
اما ذرات ریز و سبك هوا می توانند ببیشتر از دو متر كه حالا در بیشتر سفارش های فاصله گذاری اجتماعی سفارش می شود، حركت كنند. در واقع به قول محققان، حداكثر فاصله انتقال هوایی كروناویروس امكان دارد ۴ متر (۱۳ فوت) باشد.
این محققان یافته های خویش را در تاریخ ۱۰ آوریل به صورت آنلاین در مجله Emerging Infectious Diseases منتشر نموده اند.
این مطالعه چینی یك خبر خوب دارد. به نظر می آید تجهیزات محافظتی كه توسط كادر درمان در بیمارستان پوشیده می شود، عفونت ویروسی را خنثی می كند. این گروه تصریح كرد: از ۳۰ مارس، هیچ یك از كاركنان بیمارستان هوشنشان آلوده نشده اند.
یك مطالعه دیگر در مورد هواپخش های حاصل از بازدم به صورت آنلاین در تاریخ ۱۵ آوریل در مجله پزشكی New England انتشار یافته است. در این مطالعه گروهی از مؤسسات ملی بهداشت ایالات متحده و دانشگاه پنسیلوانیا از فناوری "پراكندگی نور لیزر" برای ردیابی پراكندگی قطرات بیرون آمده از دهان در هنگام گفتار عادی استفاده كردند.
محققان دریافتند كه این قطرات در هوا پراكنده می شوند، اما پوشاندن دهان با یك تكه پارچه به صورت موثری این پراكندگی را متوقف می كند.
"متیو مزلسون" بیولوژیست مولكولی از دانشگاه هاروارد در تفسیر این مطالعه اظهار داشت: این به مفهوم آن است كه هر زمان تصور می شود افراد آلوده در نزدیكی باشند، باید از ماسك مناسب بهره برد.
"گلاتر" هم اظهار داشت: باآنكه رعایت فاصله دو متری توسط مركز كنترل و جلوگیری از بیماری های ایالات متحده سفارش شده است، اما ما حالا دریافته ایم كه قطرات آلوده حاصل از سرفه یا عطسه می توانند بیشتر از این حركت كنند و رعایت حداقل فاصله چهار متری لازم است.
وی اضافه كرد: با این حال، شناخت ما از این ویروس و مباحث پیرامون آن همچنان در حال تكامل است. حقیقت این است كه ما نمی دانیم دقیقا چه چیزی برای آلوده شدن به این ویروس همچون میزان ویروس لازم برای ایجاد عفونت لازم است. در حقیقت امكان دارد تحقیقات در مورد این مفهوم همچنان در حال گسترش و تكامل است.
"گلاتر" تاكید كرد كه عوامل دیگر همچون میزان نفوذ ذرات ویروسی به عمق ریه ها و قدرت سیستم ایمنی بدن شخص هم در روند عفونت نقش دارند.
دكتر "اریك پنا" پزشك نیویوركی با خواندن مطالعه محققان چینی تایید نمود كه پتانسیل انتشار این ویروس از راه هواپخش ها ترسناك است، چونكه در اصل تركیبی بین هوا و قطرات ویروسی است و این كه قطرات قادر به ماندن در هوا در مدت طولانی هستند و به صورت بالقوه می توانند افراد دیگر را آلوده كنند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب