آزمایش موفقیت آمیز یک اسپری بینی در پیش گیری از آلزایمر
شاه بلاگ: پژوهشگران یک شرکت انگلیسی در آزمایش یک اسپری بینی روی موش ها، به نتایج موفقیت آمیزی در پیش گیری از آلزایمر دست یافته اند.
به گزارش شاه بلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از نیو اطلس، یک گروه بین المللی از پژوهشگران در مورد آزمایش های موفقیت آمیز یک اسپری بینی جدید گزارش داده اند که برای جلوگیری از تخریب عصبی در رابطه با بیماری آلزایمر ابداع شده است. این درمان برای معکوس کردن نشانه های پاتولوژیک آلزایمر در موش ها مؤثر بود و پژوهشگران در نظر دارند تا آزمایش های انسانی را طی دو سال آینده شروع کنند.
فرضیه غالب که بیشتر پژوهش های مربوط به بیماری آلزایمر را هدایت می کند، این است که تخریب عصبی ناشی از تجمع غیرطبیعی پروتئین های آمیلوئید و تاو در مغز، به بروز آلزایمر منجر می شود. بنابراین، بیشتر مداخلات دارویی در دهه های اخیر بر معکوس کردن یا جلوگیری از تجمع پروتئین های سمی متمرکز شده اند.
در هر حال، حدودا همه این داروهای جدید در مرحله ای از آزمایش های انسانی شکست خورده اند. خیلی از شرکت های بزرگ داروسازی بطور کلی از حوزه توسعه داروهای آلزایمر خارج شده اند و پژوهش دراین زمینه را بسیار دشوار دانسته اند.
یک شرکت فعال در زمینه زیست فناوری موسوم به "نورو بیو" (Neuro-Bio) اهتمام دارد راهی برای مقابله با این مشکل عرضه نماید. این شرکت که در سال ۲۰۱۳ توسط "سوزان گرینفیلد" (Susan Greenfield)، دانشمند حوزه علوم اعصاب "دانشگاه آکسفورد" (Oxford University) تاسیس شد، به بررسی ریشه های بیماری آلزایمر می پردازد.
پژوهش نورو بیو مبتنی بر این ایده است که درمان بیماری آلزایمر باید مکانیسم هایی را تحت تاثیر قرار دهد که به تجمع آملوئید و تاو در مغز منجر می شوند. بگفته پژوهشگران این شرکت، هنگامی که مشاهده شود این پروتئین های سمی در مغز تجمع می کنند و به لطمه عصبی منجر می شوند، دیگر برای متوقف یا معکوس کردن این پروسه با داروها خیلی دیر است.
فرضیه جایگزین ورای پژوهش های نورو بیو این است که یک ماده شیمیایی به نام "T14" در مغز ممکنست یکی از اولین محرک های پاتولوژیک بیماری آلزایمر باشد. T14، یک مولکول حیاتی برای رشد مغز در اوایل زندگی است اما گمان می رود که در اواخر زندگی سمی شود.
پژوهش های پیشین نشان داده اند که یک نشانه ابتدایی پاتولوژیک آلزایمر می تواند وجود سطوح سمی T14 در قسمتی از ساقه مغز به نام "هسته ایزودنتریتیک" (isodentritic core) باشد. ایده نورو بیو این است که غیرفعال کردن T14 در آن ناحیه مغز می تواند از بروز رویدادهای عصبی که در نهایت به بیماری آلزایمر منجر می شوند، پیشگیری کند.
گرینفیلد اظهار داشت: ما با بهره گیری از دانش ابتدایی علوم اعصاب، آنچه را که معتقدیم مکانیسم زمینه ای بیماری آلزایمر در مغز است، شناسایی کرده ایم و مولکولی موسوم به "NBP14" را برای مقابله با آن به وجود آورده ایم.
این پژوهش جدید، در مورد آزمایش های ابتدایی اسپری بینی NBP14 در موش های مبتلا به بیماری آلزایمر گزارش می دهد. یافته های امیدوارکننده نشان می دهند که شش هفته استفاده از NBP14، به کاهش سطح آمیلوئید مغز در موش ها منجر گردید و این حیوانات بعد از ۱۴ هفته، پیشرفت های شناختی مشابه افراد سالم نشان دادند.
"پل هرلینگ" (Paul Herrling)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: نتایج این پژوهش نشان می دهند که NBP14 ممکنست با پروسه عصبی که به بروز انحطاط عصبی در آلزایمر منجر می شود، تداخل داشته باشد. این پژوهش، نتایج بسیار هیجان انگیزی برای درمان آلزایمر دارد برای اینکه بر طبق یک نظریه علمی قوی ارائه شده که هنوز برای درمان این بیماری به کار نرفته است.
بگفته پژوهشگران، اندازه گیری T14 در خون یا پوست در کنار مهار آن می تواند بعنوان یک درمان بالقوه عمل کند و یک ابزار تشخیصی باشد. نورو بیو در اطلاعیه ای اعلام نمود که معتقد می باشد آزمایش برای یافتن سطوح غیر طبیعی T14 می تواند فرآیندهای تخریب کننده عصبی را که ۱۰ یا ۲۰ سال قبل از بروز نشانه های آلزایمر ظاهر می شوند، شناسایی کند.
این یافته ها بدون تردید امیدوارکننده هستند و آینده ای را نشان می دهند که در آن، استفاده از اسپری بینی در هر روز بامداد می تواند یک درمان پیشگیرانه برای بیماری آلزایمر باشد اما این ایده هنوز دور از انتظار است برای اینکه پژوهشگران تاکید کرده اند برای اینکه بتوان آزمایش این دارو را روی انسان شروع کرد، حداقل دو سال بررسی لازم است.
بعلاوه، حتی با فرض اینکه همه چیز خوب جلو برود، این نوع درمان حداقل ۱۰ سال از کاربرد در دنیای واقعی فاصله دارد. باید توجه داشت که تاریخچه پژوهش در مورد آلزایمر مملو از بررسی های امیدوارکننده حیوانی است که نتیجه خوبی روی انسان نداشته اند.
یافته های این پژوهش در این مرحله به اندازه ای خوب هستند که می توان به آنها امیدوار بود و نورو بیو اظهار داشت که تا حالا هیچ عارضه جانبی مضری در آزمایش های حیوانی آنها توسط دوزهای درمانی ایجاد نشده است.
گرینفیلد اضافه کرد: آزمایش کارآمد اخیر ما روی موش ها، پژوهش پیشین که یک پروسه ناشناخته را در تخریب عصبی توصیف می کرد، تأیید می کند و چشم اندازهای بسیار هیجان انگیزی را برای درمان این بیماری در انسان ارائه می دهد. ما امیدواریم که این پژوهش، یک مرحله کاملا جدید را در درمان آلزایمر بوجود آورد.
این پژوهش، در مجله "Alzheimer’s & Dementia" به چاپ رسید.
منبع: شاه بلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب