طبق یافته های مریخ نورد استقامت
مریخ آن گونه که ما فکر می کنیم قرمز نیست
به گزارش شاه بلاگ، تعدادی از پژوهشگران اظهار کرده اند، مریخ نورد ˮاستقامتˮ کشف کرده که مریخ آن گونه که ما فکر می نماییم قرمز نیست.
به گزارش شاه بلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از اس اف، مریخ نورد "استقامت" به دانشمندان کمک کرد تا سنگ های لایه ای(مانند تصویر اصلی) را در دهانه جیزرو در سطح مریخ مطالعه کنند. دانشمندان ابتدا تصور می کردند که آنها سنگ های رسوبی هستند، اما بررسی های بیشتر نشان داد که آنها سنگ های آذرین و گدازه های جامد هستند. این سنگ ها شواهدی از برهمکنش با آب اما به صورت محدود را نشان می دهند. قدمت آنها به حدود چهار میلیارد سال قبل می رسد و این شواهد اطلاعاتی از شرایط اولیه این سیاره عرضه می دهد.
شن های مریخ امکان دارد در واقع سبزتر از آن چیزی باشند که دانشمندان فکر می کردند. مشاهدات جدید مریخ نورد استقامت نشان داده است که سیاره سرخ دارای همان نوع سنگ هایی است که سواحل زمین را به رنگ سبز تیره تبدیل می کنند.
از زمانی که انسان ها به کاوش مریخ پرداخته اند هیچگاه رنگ آن چندان برای آنها سوال برانگیز نبوده است. حالا که مریخ نورد استقامت در دهانه جیزرو فرود آمده است، دانشمندان درحال کشف لایه های جدیدی در تاریخ زمین شناسی مریخ هستند. استقامت در ۱۸ فوریه سال ۲۰۲۱ روی مریخ فرود آمد و دهانه جیزرو بعنوان محل فرود آن انتخاب گردید. دانشمندان سیاره شناسی و اخترزیست شناسان باور دارند که چنین محیطی، میلیاردها سال پیش برای حیات سودمند بوده است.
محققان دانشگاه پردو می گویند، انتظار داشتند سنگ های رسوبی که توسط رودخانه ها شسته شده و در کف دریاچه باستانی انباشته شده اند را در دهانه آتشفشان پیدا کنند اما چیزی که کاوشگر در واقع پیدا کرد، سنگ آتشفشانی بود که از دانه های بزرگ الیوین(olivine) تشکیل شده بود. این سنگ نسخه گل آلودتر و کمتر درخشان از پریدوت است که خیلی از سواحل هاوایی را به رنگ سبز تیره در می آورد.
"راجر وینز"(Roger Wiens) دانشمند سیاره شناسی که طراحی و ساخت SuperCam مریخ نورد استقامت را رهبری می کرد در این مطالعه نمونه های سنگ را تحلیل و بررسی و منشا آنها را تعیین کرد. "بریونی هورگان"(Briony Horgan) هم که یکی از نویسندگان این مطالعه است، به انتخاب دهانه جیزرو بعنوان محل فرود کاوشگر کمک کرده بود.
وینز اظهار داشت: ما متوجه شدیم که این سنگ های آذرین لایه ای که در آنجا مشاهده کردیم با سنگ های آذرینی که این روزها روی زمین داریم متفاوت هستند. آنها بسیار شبیه سنگ های آذرین روی زمین در اوایل زمانی که تشکیل شدند، هستند.
شاید مریخ میلیاردها سال پیش شبیه زمین بوده است
سنگ ها و گدازه هایی که مریخ نورد استقامت کشف کرد حدودا چهار میلیارد سال قدمت دارند. سنگ های مشابه آن سنگ ها که روی زمین وجود دارند، به علت صفحات تکتونیکی فعال سیاره ما و میلیاردها سال قرار گرفتن در معرض باد و آب، به طرز باورنکردنی گرفتار هوازدگی و خوردگی می شوند. با این وجود، در مریخ، صخره ها در شرایط طبیعی قرار دارند و این امر بررسی آنها را بسیار آسان تر می کند.
نویسندگان این مطالعه گفتند که درک تکامل و تاریخچه سنگ های مریخ امکان دارد بینش های جدیدی را در مورد تاریخ باستانی این سیاره عرضه نماید و امکان دارد کشف کنند که آیا سیاره سرخ زمانی حیاتی مانند زمین را پشتیبانی می کرده یا خیر و آیا میلیاردها سال پیش سطح سیاره مریخ مشابه سطح سیاره ما بوده است یا خیر.
هورگان اظهار داشت: یکی از دلایلی که ما درک دقیقی از مکان و زمان پیدایش حیات روی زمین نداریم اینست که آن سنگ ها عموما از بین رفته اند، ازاین رو بازسازی محیط های باستانی روی زمین واقعا دشوار است. صخره هایی که استقامت در جیزرو بر روی آنها می چرخد، میلیاردها سال است که روی آن سطح قرار دارند و منتظرند تا ما به آنها نگاه نماییم. این یکی از دلایلی است که مریخ لابراتوار مهمی برای درک منظومه شمسی اولیه است.
دانشمندان اعتقاد دارند که می توانند از تاریخ مریخ برای بازسازی ظاهری زمین در همان زمان از تاریخ و زمانی که حیات تازه شروع ظهور کرده بود، استفاده نمایند. این یافته ها امکان دارد در نهایت به ستاره شناسان کمک نماید تا سیارات و قمرهای دیگر کهکشان را که در حیات فرازمینی در آنها وجود داشته را شناسایی کنند.
آیا هنوز هم امکان دارد حیات در مریخ وجود داشته باشد؟
یکی از دلایلی که دانشمندان دهانه جیزرو را انتخاب کردند، جستجوی نشانه هایی از حیات در مریخ است. کشف پتانسیل برای محیط های قابل سکونت در مکانی غیرقابل سکونت مانند جریان های گدازه ای دهانه جیزرو، این امید را بوجود می آورد که دانشمندان بتوانند حیات ارگانیک را در سنگ های رسوبی این سیاره پیدا کنند.
هورگان در ادامه اضافه کرد: ما از دیدن نتایج بهتر در مورد مواد ارگانیک و محیط های قابل سکونت باستانی هیجان زده هستیم. ابزارهایی که ما روی مریخ نورد داریم بسیار حیاتی هستند چونکه ما نمی توانیم آن سنگ ها را از نزدیک مشاهده نماییم و از همه ابزار میکروسکوپی اعجاب انگیز خود جهت بررسی دقیق آنها استفاده نکردیم، اگر این ابزار مریخ نورد نبودند درک منشأ این سنگ ها غیر ممکن بود.
یافته های این مطالعه در دو مجله Science و Science Advances انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب