توسط محققان طراحی شد؛
پیشگیری و درمان بیماری های سیستم عصبی با نانوسامانه ها
شاه بلاگ: محققان نانوسامانه ای طراحی كردند كه می تواند مانع از تولید یا پیشرفت پاتولوژی بیماری های سیستم عصبی از قبیل پاركینسون و آلزایمر شود.
به گزارش شاه بلاگ به نقل از ستاد توسعه فناوری نانو، سازمان جهانی بهداشت اعلام نموده كه بیماری های سیستم عصبی یكی از بزرگ ترین مشكلات قرن ۲۱ خواهد بود. در این بین بیماری های آلزایمر و پاركینسون را می توان بعنوان حادترین بیماری های عصبی صعب العلاج به شمار آورد.
با توجه به نرخ رشد جمعیت افراد سالمند، سازمان جهانی بهداشت پیش بینی كرده است كه تعداد مبتلایان به بیماری های سیستم عصبی تا سی سال آینده رشد سه برابری خواهد داشت.
دكتر دینا مرشدی، دانشیار پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیك و زیست فناوری، بیماری پاركینسون را دومین بیماری رایج در میان سالمندان بعد از آلزایمر خواند و اضافه كرد: مطالعات از آن حكایت می كند كه بیشتر از ۲.۶ درصد از افراد بالای ۸۵ سال به بیماری پاركینسون مبتلا هستند. با عنایت به افزایش نرخ مبتلا شدن به این گونه بیماری ها، یافتن روش درمانی-پیشگیری مناسب بسیار حائز اهمیت می باشد.
وی افزود: ازاین رو، فرموله كردن داروهای جدید و همینطور یافتن راهی برای رساندن دارو به سلول هدف، به یكی از جدیدترین مباحث در حوزه زیست فناوری پزشكی و نانوزیست فناوری تبدیل گشته است.
مرشدی تصریح كرد: منشأ خیلی از بیماری های سیستم عصبی، همچون آلزایمر و پاركینسون، تجمع نوعی پروتئین است؛ ما در این پژوهش ابتدا سعی كردیم تا پروتئین آلفاسینوكلئین كه در بروز این بیماری نقش مهمی دارد را به روش زیست فناوری تولید نماییم و در مرحله دوم یك نانوسامانه دارورسانی را طراحی كردیم تا بتوان به كمك آن كوچك مولكول بیكالئین را كه اثرات مثبتی در این زمینه داشته اما ناپایدار بوده و حلالیت بسیار پایینی در محلول های آبی دارد را به صورت مؤثر به محل تجمعات سمی پروتئینی رساند.
وی با اشاره به اینكه درواقع در پژوهش حاضر كارآمد كردن داروی بیكالئین توسط نانوسامانه طراحی شده مورد ارزیابی قرار گرفته است، بیان كرد: در نانوسامانه طراحی شده، نانولیپوزوم ها نقش نانوحامل های دارویی را بازی می كنند. استفاده از نانولیپوزوم ها بعنوان نانوحامل باعث می گردد تا نه تنها خاصیت آنتی اكسیدانی دارو در حین انتقال كاهش پیدا نكند، بلكه بهبود هم یابد.
به گفته این محقق، همینطور این نانوحامل كه هیچ گونه سمیت سلولی بر سلول های عصبی ندارد، دارو را به صورت آهسته و كنترل شده در بافت هدف رها می كند و باعث تأثیر پایدار دارو می گردد.
وی افزود: در پژوهش حاضر، ابتدا فرموله كردن نانولیپوزوم های حاوی بیكالئین به روش فیلم نازك صورت گرفته و در ادامه برای سنجش اندازه و بار نانوذرات و همینطور مشخصه یابی و كارآیی آن ها از آزمون DLS، DSC، اسپكتروفوتومتری، فلوریمتری، كروماتوگرافی مایع با فشار بالا، روش های كشت سلولی و بررسی سمیت سلولی، میكروسكوپ كونفوكال و همولیز گلبول های قرمز استفاده شده است.
این تحقیقات حاصل تلاش های دكتر دینا مرشدی و فرهنگ علی اكبری، محقق پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیك و زیست فناوری، دكتر علی اكبر شعبانی و دكتر عباسعلی وفایی از اعضای هیات علمی، دانشگاه علوم پزشكی سمنان، دكتر حسن بردانیا، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشكی یاسوج، دكتر سید عباس شجاع الساداتی، عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس، دكتر علی اكبر صبوری عضو هیات علمی دانشگاه تهران و محققانی از كشورهای دانمارك و آلمان است.
نتایج این كار در مجله Colloids and Surfaces B: Biointerfaces با ضریب تأثیر ۳.۹۹۷ (جلد ۱۶۱، سال ۲۰۱۸، صفحات ۵۷۸ تا ۵۸۷) به چاپ رسیده است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب