چرا عضلات خرس ها بعد از خواب زمستانی تحلیل نمی رود؟
به گزارش شاه بلاگ یكی از موضوعات جالب راجع به خرس های گریزلی یا خاكستری این است چطور با وجود اینكه حدود ۴ ماه به خواب زمستانی می روند، ماهیچه هایشان تحلیل نمی رود. پاسخ امكان دارد در ژنتیك این موجودات باشد.
به گزارش شاه بلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از نیو اطلس، توانایی خرس های گریزلی برای خوابیدن به مدت چهار ماه آن هم بدون عوارض امكان دارد كلید اصلی در پیشگیری از ابتلای فضانوردان و بیماران پزشكی به تحلیل ماهیچه ها یا عضلات(آتروفی) باشد.
كاهیدگی یا آتروفی به مفهوم تحلیل رفتگی پوست یا بافت یا عضوی است كه رشد به هنجار داشته است. در كاهیدگی تعداد یاخته ها تغییری نمی كند، بلكه اندازه و محتویات آنها كاهش پیدا می كند. البته به صورت غیردقیق به مواردی كه بافت ها كاهش حجم همراه با كاهش تعداد یاخته ها دارند، هم گاهی آتروفی می گویند.
یك گروه بین المللی به سرپرستی "مایكل گاتارت" از مركز پزشكی مولكولی "MDC" در برلین به دنبال سرنخ های ژنتیكی برای كسب اطلاعات بیشتر در مورد اسرار خرس های گریزلی افتادند.
اگر یك انسان تلاش كند از یك خرس گریزلی تقلید كند، اگر به كام مرگ نرود، برای سلامتی وی ویرانگر خواهد بود.
هنگامی كه یك خرس پس از پرخوری به منظور ایجاد و ذخیره چربی در بدن خود، خواب زمستانی را شروع می كند، می تواند ماه ها به خواب برود و و در فصل بهار بدون عوارض و در حالیكه بسیار لاغرتر شده است، بیدار شود. این در حالیست كه بدن خرس گریزلی در این مدت بخاطر زنده ماندن فقط چربی ها را سوزانده و بدن خرس گرفتار هیچ عارضه ای نشده است. اما یك انسان در شرایط مشابه گرفتار مشكلات گردش خون و روانشناختی و همینطور تحلیل استخوان و ماهیچه ها خواهد شد.
یكی از دلایلی كه خرس گریزلی به این خوبی عمل می كند این است كه متابولیسم بدن آن خیلی خوب تغییر می كند. ضربان قلب افت می كند و حیوان در مقابل انسولین مقاوم می شود و دفع مواد زائد بدن را متوقف می كند و اسیدهای آمینه را باردیگر از ادرار جذب می كند و سطح نیتروژن خون بالا می رود.
اما نحوه ای كه خرس، ماهیچه های خویش را بعد از یك خواب طولانی ۴ ماهه همچنان تقریباً بدون تغییر باقی نگه می دارد، از اهمیت ویژه ای برخوردارست.
"گاتارت" و گروهش برای درك مكانیسم حفظ ماهیچه به دنبال كشف ژن های موجود در سلول های عضلانی خرس افتادند كه به پروتئین رونوشت و تبدیل می شوند. این كار سختی است، چونكه تمام پروتئین های خرس گریزلی به نام "پروتئوم" و ژنوم كامل آن شناخته نشده است.
محققان برای این مطالعه از خرس های گریزلی در حین خواب زمستانی و فاصله بین دو خواب زمستانی نمونه هایی گرفتند. سپس آنها را با مشاهدات از بیماران سالخورده یا بیمارانی كه باقی عمر خویش را مجبور به خوابیدن روی تخت هستند و موش ها و كرم های نماتد مقایسه كردند.
مقایسه با نماتدها خیلی مفید بود، چونكه ژن های آنها را حدودا به راحتی می توان خاموش كرد تا تاثیر بر رشد ماهیچه ها را نشان دهد.
كرم های لوله ای، نخ سان تباران، یا نماتد(Nematode) از مهم ترین جانوران می باشند. نخ سان تباران یكی از بزرگ ترین شاخه های جانوران است كه گونه های آن كرم هایی لوله شكل و انعطاف پذیر و فاقد بند و مژه یا تاژك است و پوستك غیرزنده دارند. كرم های لوله ای یكی از متنوع ترین شاخه های زیست شناسی هستند. تشخیص و تمایز گونه های كرم لوله ای مشكل است، چون كه تابحال بیشتر از ۲۸ هزار گونه شرح داده شده است كه از این تعداد ۱۶ هزار گونه آن انگل هستند.
"گاتارت" می گوید: با تركیب تكنیك های برش توالی ژن با طیف سنجی جرمی می خواستیم تعیین نماییم كه كدام ژن ها و پروتئین ها چه در زمان خواب زمستانی و چه بین دو خواب زمستانی به طرزی جدید تنظیم شده یا خاموش می شوند.
یك مورد كه محققان دریافتند این بود كه اسیدهای آمینه غیر ضروری(NEAAs) كه آمینو اسیدهایی هستند كه به جای مواد غذایی توسط بدن تولید می شوند، با تغییر متابولیسم خرس نقش مهمی در پیشگیری از آتروفی ماهیچه ها دارند.
"گاتارت" اظهار داشت: در آزمایشاتی روی سلول های عضلانی جدا شده از انسان و موش هایی كه آتروفی عضلانی دارند، دریافتیم كه رشد سلول ها می توانند توسط NEAA تحریك شود. با این وجود مشخص شد كه مصرف اسیدهای آمینه به صورت قرص یا پودر برای پیشگیری از آتروفی ماهیچه در افراد مسن یا افراد گرفتار تخت كافی نیست. بدیهی است كه تولید این اسیدهای آمینه برای ماهیچه بسیار مهم می باشد، اما امكان دارد اسیدهای آمینه به مكان هایی كه مورد نیاز است، نرسند.
این گروه هم اكنون مشغول مطالعه روی مجموعه ای از ژن ها در موش ها است كه ریتم های شبانه روزی را برای توسعه یك روش درمانی مؤثر كنترل می كنند.
"گاتارت" می گوید: حالا ما اثرات غیرفعال كردن این ژن ها را بررسی خواهیم كرد.
خرس خاكستری یا خرس گریزلی(grizzly bear) گونه ای از خرس قهوه ای می باشد كه عموماً در ارتفاعات مناطق غربی آمریكای شمالی زندگی می كند. گمان می رود كه خرس خاكستری از نژاد خرس های گریزلی سیاه مشتق شده باشد كه در حدود صد هزار سال پیش، از مناطق شرقی روسیه وارد آلاسكا و ۱۳ هزار سال پیش با عبور از آلاسكا وارد مناطق جنوبی شده است. خرس های گریزلی ماده بالغ وزنی بین ۳۵۰ تا ۴۵۰ و خرس های نر وزنی بین ۴۵۰ تا ۶۰۰ كیلوگرم دارند. طول متوسط این گونه ۲۳۰ سانتیمتر، قامت متوسط آنها در حالت چهار دست و پا ۲۰۰ سانتیمتر بوده و در حالت ایستاده به حدود ۲۸۰ سانتی متر می رسد.
این تحقیق در مجله Scientific Reports انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب