با تلاش پژوهشگران دانشگاه استنفورد صورت می گیرد
توسعه مزارع بادی با كمك مدل سازی كامپیوتری
شاه بلاگ: پژوهشگران ˮدانشگاه استنفوردˮ در بررسی جدید خود، نوعی مدل كامپیوتری عرضه كرده اند كه می تواند به توسعه بیشتر مزارع بادی كمك نماید.
به گزارش شاه بلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از تک اکسپلور، مزارع بادی، پروژه هایی بزرگ و بسیار فنی هستند، اما توسعه آنها اغلب به تصمیمات شخصی مالکان زمین یا انجمن های کوچک تکیه دارد. پژوهشگران "دانشگاه استنفورد" (Stanford University) باتوجه به قدرت انسان در برنامه ریزی مزارع بادی، مدلی را طراحی نموده اند که تاثیر نحوه تعامل توسعه دهندگان و مالکان زمین ها را بر موفقیت و هزینه مزارع بادی مورد بررسی قرار می دهد.
"ارین مکدونالد" (Erin MacDonald)، استادیار مهندسی مکانیک دانشگاه استنفورد و از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: من حدود ۱۰ سال، به بررسی هزینه های مزارع بادی پرداخته ام و به این مساله پی برده ام که اساسا تعامل هزینه میان افراد نادیده گرفته می شود. مدلهای کنونی به ما می گویند که چگونه می توان با یک روش متفاوت، کمی به ارزش مزارع بادی اضافه کرد؛ اما به دلیلهای پذیرفته شدن یا رد شدن یک مزرعه بادی در جامعه نمی پردازند.
پژوهشگران در این پروژه، مدلی را عرضه کرده اند که می تواند عواملی مانند مالکیت زمین، جلسات مشارکت و پژوهش های مقدماتی زیست محیطی را ارزیابی کند و نحوه تاثیر این اقدامات را بر هزینه نهایی مزرعه بادی مورد بررسی قرار دهد. تحلیل هزینه ها نشان میدهد که ممکنست این اقدامات بتوانند به صرفه جویی در هزینه ها کمک کنند.
پژوهشگران امیدوارند که با ارائه ورودی های بیشتر به این مدل بتوانند به اصلاح آن کمک کنند تا نهایتا میزان موفقیت پروژه ها را افزایش و هزینه ها را کاهش دهند.
توسعه دهندگان معمولا طی پروسه برنامه ریزی برای یک مزرعه بادی، مدل هایی را برای پیش بینی هزینه ها و انرژی تولیدی به کار می برند. این مدلها که مبتنی بر فرمول های ریاضی هستند، روابط میان قسمت های گوناگون یک پروژه را مورد بررسی قرار می دهند. با توجه به این مدلها می توان مواردی مانند مواد مورد استفاده، میزان کار مورد نیاز، زمین و تعامل میان ابداع کنندگان مزارع بادی و مالکان زمین ها را بررسی کرد.
"مکدونالد" و همکارانش قبل از این، مدلی را ابداع کردند که تصمیمات مالک را با مدل بهینه سازی تنظیم مزرعه بادی ادغام می کرد تا امکان تولید انرژی بیشتر را فراهم آورد. توسعه دهندگان با بهره گیری از این مدل می توانند به اولویت بندی مالکانی بپردازند که بیشترین تاثیر را بر موفقیت پروژه دارند. این پژوهش جدید، جزئیات بیشتری را در مورد تعاملات مورد نیاز برای پروسه توسعه ارائه می دهد.
"سیتا سیال" (Sita Syal)، دانشجوی مهندسی مکانیک دانشگاه استنفورد و نویسنده ارشد این پروژه، اظهار داشت: من با کار در صنعت انرژی دریافتم که مدلهای مورد استفاده، اغلب فاقد ورودی انسانی هستند. ما تحلیل های اقتصادی یا مهندسی را انکار نمی کنیم؛ اما توسعه دهندگان را تشویق می نماییم تا مزایای ارزیابی های اجتماعی را نیز در نظر داشته باشند.
"ییکینگ دینگ" (Yiqing Ding)، دانشجوی مهندسی مکانیک دانشگاه استنفورد و از پژوهشگران این پروژه، اظهار داشت: این پژوهش می تواند چارچوبی را در اختیار توسعه دهندگان بگذارد تا بتوانند اقدامات متفاوت را ارزیابی کنند و به مقایسه نتایج احتمالی هر یک از آنها بپردازند.
این پژوهش در "Journal of Mechanical Design" به چاپ رسید.
منبع: شاه بلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب