روشی ساده برای تشخیص مبتلاشدن به كووید-۱۹
خراسان رضوی لطمه های ویروس كرونا به بیماران بسیار شدیدتر و گسترده تر از علایم تنفسی مانند سرفه، خستگی و اختلال در تنفس است و هم اكنون پزشكان دریافتند كه ویروس كرونا می تواند بر توانایی های شناختی فرد نیز تاثیر داشته باشد.
به نقل از نیوز، یکی از عوارض عجیب وغریب مبتلاشدن به ویروس کرونا از دست دادن ناگهانی حس چشایی و بویایی است، البته این علامت مطمئنا به اندازه بعضی از علایم تنفسی تهدیدکننده زندگی نیست، اما خیلی از بیمارانی به مدت طولانی نمی توانند طعم و بوی غذاهای موردعلاقه خودرا درک کنند و این مورد سبب مشکلات عاطفی زیادی خواهد شد.
جالب اینجاست که نحوه بروز از دست دادن حس چشایی و بویایی از یک بیمار به بیمار دیگر کمی متفاوت است؛ در بعضی موارد، بیماران به یک اندازه تغییر حس چشایی و بویایی را تجربه می کنند، اما برخی دیگر از دست دادن طعم و بو را تجربه نمی کنند. بعنوان مثال، بعضی از بیماران مبتلابه کرونا گزارش کردند که طعم گوشت مانند گازوئیل و بنزین است و غذاهای دیگر گاهی اوقات طعم چمن دارند.
به طورکلی، بیشتر بیماران مبتلابه کووید-۱۹ که توانایی چشایی خودرا از دست دادند، به این یاد شده کردند که غذای آشنا ناگهان طعم کاغذ یا مقوا دارد. هرچند هیچ جایگزینی واقعی برای آزمایش ویروس کرونا وجود ندارد اما اگر فردی احساس کرد غذای مصرفی وی بطور ناگهانی طعم کاغذ یا مقوا دارد، می تواند آنرا یک شاخص قوی برای تشخیص آزمایش مثبت کرونا تلقی کند.
در مورد حس بویایی نیز نتایج تحقیقات نشان داده است که عدم توانایی در بوییدن نعناع یا روغن نارگیل می تواند نشانه ای قوی در شناسایی مبتلاشدن به عفونت ویروس کرونا باشد.
علت ناتوانی افراد در بویایی و چشایی برمبنای نتایج یکی از تحقیقات انجام شده چنین بیان شده است: شواهدی وجود دارد که ویروس می تواند بوسیله بینی، پیازهای بویایی و همین طور بوسیله راه های دیگر بدون حمله به نورون های حسی به سیستم عصبی مرکزی منتقل شوند. بااین حال، الگوی بیان پروتئین ACE۲ و TMPRSS۲ (آسیب پذیرترین سلول های انسان در مقابل ویروس کرونا) و شروع ناگهانی بیماری و بهبودی نسبتا سریع نشان میدهد که از بین رفتن حس بویایی با بیماری کووید-۱۹ به سبب لطمه به سیستم عصبی مرکزی نیست، بلکه به سبب از دست دادن اطلاعات بویایی پیش از ورود به مغز است.
اگر تحقیقات در مورد علایم بطور متمرکز هدایت شوند، انتظار می رود روند کندتر و بهبودی طیف پیچیده تری از علایم، ازجمله پاروسمی (بویایی پریشی) و فانتوسمیا (بوی های مخدوش یا توهم بویایی) که گزارش نشده است را نیز توضیح دهد.
التهاب در اپیتلیوم حسی می تواند جریان هوا را به شکاف بویایی نسبتا کوچک در بالای بینی، بدون ایجاد احساس گرفتگی بینی یا قطع تنفس محدود کند. لطمه به سلول های حفره چشم در SE می تواند از بسیاری جهات بر عملکرد سلول های عصبی حسی (متابولیک، ساختاری، التهابی) تاثیر داشته باشد، بطوریکه حتی اگر بوها به سلول های عصبی برسند، ممکنست قادر به انتقال سیگنال نباشند.
در این مرحله هنوز معین نیست که آیا افرادی که توانایی چشایی و بویایی خودرا از دست می دهند می توانند باردیگر به آن دست یابند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب